Таргава́ць ’прыцэньвацца, дамаўляцца аб цане; займацца купляю і продажам’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Сл. ПЗБ, Стан., Федар. 4, Сержп. Прымхі), таргува́ць, тыргува́ць ’тс’ (Бяльк.), торгова́ць (ТС), ст.-бел. пустили търговатъ, поидешь торговатъ (1341 г., Карскі 2-3, 400). Гл. торг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фрахто́вка ж., мор., торг. фрахто́ўка, -кі ж., фрахтава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валавы́ торг., эк. валово́й;

в. дахо́д — валово́й дохо́д;

а́я праду́кцыя — валова́я проду́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассы́пка ж.

1. (действие) рассы́пка;

2. торг. (потеря в весе) рассы́пка; растру́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́тто прил., торг. не́та нескл.;

не́тто-ве́с ж.-д. не́та-вага́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́зница торг. ро́зніца, -цы ж.;

продава́ть в ро́зницу прадава́ць у ро́зніцу (разг. ураздро́б);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́зены

1. завезённый, отвезённый, увезённый;

2. торг. завезённый; забро́шенный;

3. завезённый;

1-3 см. заве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тарго́ўляторг, купля’ (Байк. і Некр.), ’гандаль’ (Бяльк.), ’гандлёвая сетка’ (даўг., Сл. ПЗБ), ’гандлёвая дзейнасць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Укр. торгі́вля ’гандаль’, рус. торго́вля ’тс’. Усходнеславянскае арэальнае ўтварэнне ад таргаваць (гл.) па тыпу гадоўля (ад гадаваць), галадоўля (ад галадаць) і пад.; адносна ўтварэнняў з суф. ‑оўл‑я гл. Сцяцко, Афікс. наз., 91. З захаду беларускага моўнага арэала актыўна выцяснялася германізмам (ідышызмам?) гандаль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

коми́ссияII камі́сія, -сіі ж.;

сдать това́р на коми́ссию торг. здаць тава́р на камі́сію.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́сці, ‑ем, ‑ясі, ‑есць; ‑ядзім, ‑ясце, ‑ядуць; пр. праеў, ‑ела; заг. праеш; зак., што.

1. Грызучы або едучы, прадзіравіць. Моль прагла сукно. // Прадзіравіць у выніку хімічнага працэсу. Іржа прагла вядро.

2. Патраціць на ежу. Не хапайся з казамі на торг: козы прадасі і грошы праясі. Прыказка.

3. і без дап. Разм. Правесці некаторы час за ядой.

•••

Зубы праесці на чым — тое, што і зубы з’есці на чым (гл. з’есці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)