асэ́сарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асэсара, належыць асэсару. Асэсарскі суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акруго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акругі. Акруговы суд. Акруговая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

court martial​2 [ˌkɔ:tˈmɑ:ʃl] v. аддава́ць пад вае́нны суд, пад трыбуна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арбітра́ж, ‑у, м.

Вырашэнне арбітрамі спрэчак, якія не падлягаюць кампетэнцыі суда; трацейскі суд.

[Фр. arbitrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чини́ть​II несов., книжн. (производить) чыні́ць, учыня́ць; (делать) рабі́ць; (создавать) ствара́ць;

чини́ть суд чыні́ць суд;

чини́ть неприя́тности рабі́ць непрые́мнасці;

чини́ть препя́тствия рабі́ць (ствара́ць) перашко́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перасу́дак (пірясу́дык) ’паўторны суд’ (Юрч. СНС). Ст.-бел. пересудь ’судовая пошліна; плата суддзі і падсудку за разгляд справы’, у значэнні ’паўторны судовы разбор’ вядома з 1229 г. Да пера- і суд (гл.). Параўн. польск. przesądzić ’асудзіць паўторна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́клік, -ку м., в разн. знач. вы́зов;

в. у суд — вы́зов в суд;

в. на спабо́рніцтва — вы́зов на соревнова́ние;

в. грама́дскасці — вы́зов обще́ственности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастанаві́ць сов.

1. (принять решение) постанови́ть, реши́ть;

сход ~ві́ў — собра́ние постанови́ло (реши́ло);

2. юр. определи́ть; постанови́ть; реши́ть;

суд ~ві́ў — суд определи́л (постанови́л, реши́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгле́дзець сов.

1. рассмотре́ть, разгляде́ть;

не ~дзеў упо́цемку — не рассмотре́л (не разгляде́л) впотьма́х;

2. рассмотре́ть, разобра́ть;

суд ~дзеў спра́ву — суд рассмотре́л (разобра́л) де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вы², -ая, -ае.

1. Справядлівы, праўдзівы.

Наша справа правая.

2. Не вінаваты, які не парушае законы.

Суд прызнаў яго правым.

3. часцей кар. ф. (праў, пра́ва). Які правільна, беспамылкова думае, гаворыць, дзейнічае.

Ён тут абсалютна праў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)