Verbum

устая́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -таі́цца; зак.

1. Пра вадкасць: у выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах стаць гатовым для ўжывання.

Квас устаяўся.

2. перан. Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным.

Характар устаяўся.

|| незак. усто́йвацца, -аецца.

вы́галець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; зак.

Стаць пустым, голым.

Усё навокал выгалела.

аўтаматызава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак.

Стаць (станавіцца) аўтаматычным.

|| наз. аўтаматыза́цыя, -і, ж.

абязво́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

Без працы чалавек абязволеў.

памужне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць больш развітым фізічна, больш дарослым, сталым, узмужнець.

Хлопец памужнеў.

паслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць слабейшым.

П. здароўем.

2. Аслабнуць — пра ўсіх, многіх.

распане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Разгультаіцца, распусціцца; стаць пераборлівым.

Ну ты ўжо зусім распанеў.

размякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. Стаць мяккім, размякнуць пад уздзеяннем чаго-н.

Пластылін размякчыўся ў цяпле.

2. перан. Прыйсці ў стан душэўнай лагоднасці, стаць ласкавым, добрым.

|| незак. размякча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.