slap-happy [ˌslæpˈhæpi] adj. infml бестурбо́тны, бесклапо́тны, бесшаба́шны;
He is too slaphappy in his attitude to schoolwork. Ён занадта бесклапотна ставіцца да працы ў школе.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ва́бік 1 ’адкрытая скрыначка, якая ставіцца на дрэве для лоўлі пчол’ (Сцяшк. МГ, Мат. Гом., Мат. Гродз., З нар. сл.), вабык ’вулей з калоды ў лесе’ (Анох.). Да вабіць (гл.). Гл. таксама вабіла.
Ва́бік 2 свісток для прынаджвання дзікіх птушак’ (БРС, Інстр. II). Рус. вабик, польск. wabik. Да вабіць (гл.). Гл. таксама вабіла.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Wóhlwollen
n -s прыхі́льнасць, добразычлі́васць
j-m ~ entgégenbringen* — добразычлі́ва ста́віцца да каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
благоволи́ть несов. мець ла́ску (да каго), спрыя́ць (каму), ста́віцца з прыхі́льнасцю (да каго), зы́чыць (каму);
◊
благоволи́те (с неопр.) уст. бу́дзьце ла́ска́вы, зрабі́це ла́ску.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Ваўчы́ца. Рус. волчи́ца, укр. вовчи́ця, польск. wilczyca, серб. ву̀чица і г. д. Прасл. *vьlčica. Фармальна ўтварэнне суф. ‑ica ад *vьlkъ ’воўк’. Але ставіцца пытанне пра адпаведнасць часткі слова *vьlči‑ і.-е. утварэнню. Параўн. ст.-інд. vr̥kī́, літ. vilkė і г. д. (гл. Зубаты, LF, 25, 239; Мікала, Ursl. Gr., 120; Траўтман, 359; Фасмер, 1, 346).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паво́дзіць
1. führen vt; bewégen vt (галавою, рукою і г. д.);
2.:
паво́дзіць сябе́ sich betrágen*, sich benéhmen*; sich verhálten* (адносіцца, ставіцца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
надзвыча́йна, прысл.
1. У высокай ступені. Надзвычайна ўпарты. □ З галавой, з шчырасцю аддаўся Пятрусь надзвычайна карыснай справе. Нікановіч.
2. Вельмі, надта. Сярод вясковага люду аўтарытэт Самабыля, як краўца і слаўнага чалавека, стаіць надзвычайна высока. Колас. Таццяна радасна ажывілася — ёй надзвычайна прыемна было, што Зелянюк ставіцца да яе з шчырай даверлівасцю і нават радзіцца з ёй. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
reverence
[ˈrevərəns]
1.
n.
1) глыбо́кая паша́на
2) глыбо́кі пакло́н, рэвэра́нс -у m.
2.
v.t.
ста́віцца з глыбо́кай паша́най; глыбо́ка паважа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
missgö́nnen
vt (D) зайздро́сціць (каму-н. у чым-н.), ста́віцца нядобразычлі́ва (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
kritisíeren
vt крытыкава́ць (каго-н., што-н.), крыты́чна ста́віцца (да каго-н., чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)