АМО́НІМЫ

(ад гама + грэч. onyma імя),

словы, што супадаюць у гучанні і напісанні, але маюць рознае значэнне. Гл. ў арт. Аманімія.

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

odmierzać

незак. адмяраць, адмерваць;

odmierzać takt — адбіваць такт;

odmierzać słowa перан. узважваць словы; старанна падбіраць словы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыжава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Гульня-задача, у якой фігуру з перакрыжаванымі радамі клетак патрэбна запоўніць літарамі так, каб па вертыкалі і гарызанталі атрымаліся патрэбныя словы; красворд.

|| прым. крыжава́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Асоба, якая выконвае якія-н. вытворчыя працэсы, аперацыі (назва ўваходзіць таксама ў складаныя словы, напр. гукааператар).

2. Спецыяліст, які робіць здымкі кінакарціны; кінааператар.

|| прым. апера́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́маўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мавак, ж.

1. Устойлівы выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.

2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца; прыгаворка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блюзне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Зневажальны ў адносінах да бога, святых. Блюзнерскія думкі, словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што, аб чым і з дадан. сказам. Сцвердзіць, засведчыць што-н.

Усё гэта могуць п. не словы, а рэальныя факты.

2. Выступіць у ролі сведкі.

|| наз. пасве́дчанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызна́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прызнацца, прызнаць.

2. Словы, у якіх хто-н. прызнаецца ў чым-н.

Пачуць чыё-н. п.

3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго-н.

Карыстацца агульным прызнаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́пкі

1. ли́пкий; кле́йкий;

~кая гразь — ли́пкая грязь;

2. перен. ли́пкий;

~кія сло́вы — ли́пкие слова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wybąkać

зак. прамармытаць, выціснуць з сябе (словы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)