Ра́кам, ра́ком ’паўзці ці стаяць, абапіраючыся на ногі і рукі’, ’на карачках’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС), ракачо́м (ТСБМ), ра́качам (лід., Сл. ПЗБ), ра́кача (шчуч., Нар. словатв.), ра́ка (ТС), ра́чкі, ра́чком (ТСБМ, Ян., ТС), ідзе ра́ком, стаў ра́ка ’задам; як рак’ (ТС). Сюды ж рачкава́ць ’поўзаць ракам, стаяць на карачках’ (ТС), параўн. польск.raczkować (пра дзяцей) (з XVIII ст.). Адыменнае прыслоўе спосабу дзеяння, што ўяўляе застылы склон назоўніка або ўтворанае па гэтай мадэлі (параўн. Карскі 2-3, 75).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уско́снапрысл., уско́сныíndirekt, míttelbar;
даве́дацца абчым-н.уско́сным шля́хамetw. auf Úmwegen [híntenherúm] erfáhren*;
уско́сная мо́ваграм.índirekte Réde;
уско́сны склонграм. der ábhängige Fall, der índirekte Kásus;
уско́сныя пада́ткіфін.índirekte Stéuern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
possessive
[pəˈzesɪv]1.
adj.
1) ула́сьніцкі
a possessive nature — ула́сьніцкая нату́ра
2) прынале́жны
2.
n., Gram.
прынале́жны
the possessive case — ро́дны склон(які́ азнача́е прынале́жнасьць)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
objective
[əbˈdʒektɪv]1.
n.
1) мэ́та f., імкне́ньне n.
2) Gram. уско́сны склонабо́ сло́ва ва ўско́сным скло́не
2.
adj.
1) мэ́тавы
an objective point — канчатко́вая мэ́та
2) аб’екты́ўны
3) бесстаро́нні
4) уско́сны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мяне́ — род. склон займ. я (Гарэц., ТСБМ). Укр.мене, ст.-рус.мене (рус.меня з XV ст., у якім ‑я ўзнікла пад уплывам р. скл. адз. л. асноў на ‑о — Сабалеўскі, Лекции, 186; Праабражэнскі (1, 524) бачыць кантамінацыю ст.-рус.мене і старой формы В. скл. мя < прасл.mę‑), славен.mène, серб.-харв.ме́не, макед., балг.мене, ст.-слав.мене. Прасл.mene, якому адпавядаюць ст.-прус.mennei, літ.manę̃s, ст.-інд.máma, авест.mana, ст.-перс.mām. І.‑е. *me (Міклашыч, 188; Бернекер, 2, 36; Голуб-Копечны, 227; Фасмер, 2, 599; Скок, 2, 405–406).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тым — слова, суадноснае са злучнікам чым, падкрэслівае большую ступень праяўлення прыкметы; састаўная частка складаных злучнікаў між тым, як; перад тым як; тым больш што; тым часам ‘тады’ і інш. (ТСБМ, ТС, Нас., Шат., Бяльк.). Творны склон займенніка той (< *tъ‑jь), старая аснова выводзіцца з *tŏ‑, якая перад суфіксам на зычны пашыралася элементам *‑ĭ‑ ; *‑ŏĭ‑ манафтангізавалася, утварыўшы ‑ě‑. Да займеннікавай асновы *tě‑ далучаўся канчатак іменнага скланення творнага склону *‑mь, што давала форму Тв. скл. *těmь; апошняя форма ў частцы дыялектаў праславянскай мовы змянілася на *tymь (пад уплывам форм займеннікаў мяккай разнавіднасці). Ст.-бел.тымъ адлюстроўвае ўплыў жывой гутарковай мовы і адзначана з XV ст. (Мова бел. пісьм., 153).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
us
[ʌs]
pron.
уско́сны склон ад we
1)
а) нас
He saw us — Ён нас ба́чыў
One of us — адзі́н з нас
б) to us — нам
в) with us — з на́мі, пры нас
Her mother lives with us — Яе́ ма́ці жыве́ з на́мі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przypadek
przypad|ek
м.
1. ~ku — выпадак; выпадковасць;
od ~ku do ~ku — ад выпадку да выпадку;
w każdym ~ku — у кожным выпадку, ва ўсякім разе;
2. ~ku/~ka грам.склон
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)