test1 [test] n.

1. выпрабава́нне; про́ба, праве́рка, ана́ліз; тэст;

a test flight выпрабава́льны палёт

2. кантро́льная рабо́та, тэст;

a driving test іспы́т на правы́ кіро́ўцы

3. ме́рка, крытэ́рый

put smth./smb. to the test выпрабо́ўваць, правяра́ць што-н./каго́-н.;

stand the test of time вытры́мліваць праве́рку ча́сам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агля́д м.

1. (абследаванне) Beschtigung f -, -en, Unterschung f -, -en; вайск. Trppenschau f -, -en;

2. (праверка) Prüfung f -, -en, Revisin [-vi-] f -, -en;

мы́тны агля́д zllamtliche Prüfung, Zllrevision f;

3. (паведамленне пра што-н.) Übersicht f -, -en; Bercht m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЕРЫФІКА́ЦЫЯ

(ад лац. verus сапраўдны + facio раблю),

праверка, эмпірычнае пацвярджэнне тэарэт. палажэнняў навукі праз супастаўленне іх з аб’ектамі, за якімі вядзецца назіранне, фактычнымі данымі, эксперыментам; прынцып вызначэння навук. асэнсаванасці і ісціннасці выказванняў. Вылучана прадстаўнікамі лагічнага пазітывізму, сфармулявана аўстр. філосафамі М.Шлікам у працы «Усеагульная тэорыя пазнання» (1918) і Л.Вітгенштэйнам у «Логіка-філасофскім трактаце» (1922); далей развіта ў працах Венскага гуртка. У аснове гэтага прынцыпу ляжыць тэзіс аб тым, што чалавечае пазнанне не можа выйсці за межы пачуццёвага вопыту, а ўсе веды можна звесці да «непасрэдна дадзенага» вяртання да нагляднага ўзроўню пазнавання і ігнаравання ідэальнага характару абстракцый. Усе навук. выказванні павінны задавальняць патрабаванне правяральнасці, або верыфіцыруемасці; любое меркаванне (гіпотэза) можа верыфіцыравацца, г.зн. яго ісціннасць можа быць даказана з дапамогай доследу або лагічнага доказу. У сучаснай л-ры верыфікацыя разглядаецца як вынік шматпланавых узаемаадносін паміж рознымі тэорыямі і данымі іх эксперыментальных праверак.

В.М.Пешкаў.

т. 4, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

vocabulary [vəˈkæbjələri] n.

1. сло́ўнікавы запа́с;

a vocabulary test праве́рка сло́ўнікавага запа́су;

increase/extend/build up/enrich one’s vocabulary павялі́чваць, пашыра́ць сло́ўнікавы запа́с

2. тэрмінало́гія;

scientific vocabulary навуко́вая ле́ксіка

3. сло́ўнікавы запа́с (мовы), ле́ксіка

4. сло́ўнік; алфаві́тны пералі́к слоў з тлумачэ́ннямі або́ перакла́дам;

a vocabulary entry сло́ўнікавы арты́кул

5. ко́давы даве́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kontrola

kontrol|a

ж. кантроль; праверка;

~a techniczna — тэхнічны кантроль;

~a społeczna — грамадскі кантроль;

być pod ~ą — быць пад наглядам;

~a budżetowa — бюджэтны кантроль;

~а celna — мытны кантроль;

~a cen — кантроль за цэнамі; рэгуляванне цэн;

~a jakości (towarów) — кантроль якасці (тавараў);

~a państwowa — дзяржаўны кантроль;

~а usług — кантроль абслугоўвання;

wprowadzić ~ę — устанавіць кантроль;

~a dokumentów — праверка дакументаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ДАСЛЕ́ДАВАННЕ АПЕРА́ЦЫЙ,

навуковы метад выпрацоўкі колькасна абгрунтаваных рэкамендацый для прыняцця рашэнняў у арганізац. кіраванні. Тэрмін узнік у ЗША у гады 2-й сусв. вайны (1939—45), калі пры ваен. штабах ствараліся групы, якія аналізавалі эфектыўнасць розных відаў зброі і ваенна-тактычных рашэнняў. З дапамогай матэм. аналізу і простых правіл вырашаюцца складаныя матэм. задачы. Д.а. мае значэнне ў механіцы, аўтаматыцы, электратэхніцы. Найб. ўплыў на развіццё гэтага метаду зрабілі А.Эрланг, Дж. фон Нейман, Л.В.Кантаровіч, Дж.Б.Данцыг, Р.Белман. Метады Д.а. маюць шырокае кола задач арганізац. кіравання, якія ўзнікаюць у прам-сці, на транспарце, у сельскай гаспадарцы, іх выкарыстоўваюць страхавыя і рэкламныя кампаніі, агенцтвы па турызме, прадпрыемствы камунальнага абслугоўвання і інш. У даследаванні кожнай аперацыйнай задачы павінна быць 6 этапаў: пастаноўка задачы; пабудова матэм. мадэлі з’явы або аперацыі; аналіз мадэлі і атрыманне рашэння; праверка адэкватнасці мадэлі з’яве і аналіз якасці рашэння; карэкціроўка мадэлі і рашэння; рэалізацыя вынікаў рашэння. Работы на ўсіх пералічаных этапах маюць сэнс, калі яны завяршаюцца ўкараненнем вынікаў даследаванняў у практыку кіравання.

т. 6, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

badanie

н.

1. даследаванне, вывучэнне;

badanie opinii publicznej — вывучэнне грамадскай думкі;

2. допыт;

3. агляд;

badanie stanu zdrowia — медыцынскі агляд;

badanie serca — праверка сэрца;

badanie krwi — аналіз крыві

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

control1 [kənˈtrəʊl] n.

1. кірава́нне

2. кантро́ль, праве́рка

3. стры́манасць, самавало́данне

4. рэгуліро́ўка, рэгулява́нне

5. tech. рыча́г; ру́чка

6. pl. controls панэ́ль кірава́ння;

a control tower aeron. кантро́льна-дыспе́тчарскі пункт;

be in control (of) мець свой уплы́ў, кірава́ць, кантралява́ць;

bring under control падпара́дкаваць свайму́ ўплы́ву;

get beyond/out of control вы́йсці з-пад кантро́лю/уплы́ву;

lose control стра́ціць кантро́ль/самавало́данне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proof1 [pru:f] n.

1. до́каз, до́вад;

Do you have any proof that this man stole your bag? У вас ёсць доказ, што гэты чалавек украў вашу сумку?

2. праве́рка, выпрабава́нне;

put smth. to the proof праве́рыць што-н.

3. tech. карэкту́ра

the proof of the pudding is in the eating не даве́даешся, паку́ль не паспрабу́еш; усё правяра́ецца на пра́ктыцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

про́ба

(ням. Probe)

1) праверка, выпрабаванне (напр. п. сіл);

2) невялікая частка чаго-н., узятая для вызначэння якасці, саставу (напр. узяць пробу);

3) колькасць вагавых частак высакароднага металу (золата, серабра і г. д.), якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо з абазначэннем гэтай колькасці (напр. золата нізкай пробы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)