прэдыка́т

(лац. praedicatum)

1) паняцце, якое раскрывае змест прадмета суджэння і азначае яго;

2) лінгв. выказнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕРАГАВА́Я ЛІ́НІЯ,

лінія перасячэння паверхні мора або возера з паверхняй сушы. З’яўляецца мяжой дадзенага вадаёма. Умоўнае паняцце: узровень вады многіх вадаёмаў непастаянны, рэальная Б.л. няспынна змяняецца, таму за паказчык берагавой лініі прымаюць сярэдняе шматгадовае становішча ўзроўню вадаёма.

т. 3, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапа-, -антрап

(ад гр. anthropos = чалавек)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «чалавек».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імуна-

(лац. immunis = свабодны ад чаго-н., некрануты)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «імунітэт».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыя-, кардыё-, -кардыя

(гр. kardia = сэрца)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «сэрца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лакта-

(лац. lac, -ctis = малако)

першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які адносіцца да малака».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ларынга-

(гр. larynks, -ngos = гартань)

першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які адносіцца да гартані».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідэало́гія

(ад гр. idea = паняцце + logos = вучэнне)

сістэма поглядаў, ідэй, якія характарызуюць якую-н. сацыяльную групу, клас, палітычную партыю, грамадства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

-гонія, -ганія

(гр. gone = нараджэнне, зараджэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «звязаны з нараджэннем, паходжаннем».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неакрэ́слены, ‑ая, ‑ае.

1. Дакладна нявызначаны, няпэўны. Далёкая і адказная камандзіроўка за тысячы кіламетраў зноў адрывала.. [Карніцкага] ад сям’і на неакрэслены час. Паслядовіч. Асабовая форма 1‑ай асобы множнага ліку абазначае дзеянне вялікай групы, неакрэсленай множнасці, у якую можа ўваходзіць і той, хто гаворыць. Граматыка.

2. Невыразны, няясны. Для [Кузьмы Чорнага] паняцце Радзіма не была чымсьці абстрактным, неакрэсленым, адасобленым ад чалавека. Кудраўцаў. // Які нічога не выяўляе, не выказвае. Неакрэслены жэст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)