Які не выказваецца, не выяўляецца непасрэдна; пабочны. Ёсць у мяне пад рукамі толькі скупыя ўскосныя звесткі, знойдзеныя даследчыкамі ў розных архівах.Мехаў.Цяпер я добра ведала, што не толькі не маю права нешта сказаць Віктару.., бо сказаць, гэта значыць зрабіць ускосны папрок яму.Савіцкі.Важным сродкам выяўлення ўнутранага свету чалавека з’яўляецца ў К. Чорнага ўскосная партрэтная характарыстыка.«Полымя».[Чаур]: — Твае любімыя дэтэктывы сцвярджалі: калі няма прамых доказаў, шукай ускосныя.Шыцік.
•••
Ускосная мовагл. мова.
Ускосныя падаткігл.падатак.
Ускосныя склоныгл. склон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
abate
[əˈbeɪt]1.
v.i.
сьціша́цца, усьціша́цца; суніма́цца
The storm has abated — Бу́ра сьці́шылася
2.
v.t.
1) сьціша́ць; суніма́ць
Aspirin abated his pain — Асьпіры́н сьці́шыў яму́ боль
2) зьмянша́ць; зьніжа́ць
abate a tax — зьні́зіць пада́так
3) Law касава́ць; анулява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pośredni
1. ускосны;
podatek pośredni эк. ускосны падатак;
2. сярэдні, прамежны, прамежкавы;
coś ~ego między A a B — нешта сярэдняе паміж А і В
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
tax
[tæks]1.
n.
пада́так -ку m.
2.
v.t.
1) абклада́ць пада́ткам
2) Figur. абцяжа́рваць, напру́жваць
Reading in a poor light taxes the eyes — чыта́ньне пры благі́м сьвятле́ напру́жвае во́чы
3) га́ніць; абвінава́чваць
to be taxed with negligence — быць абвінава́чаным у нядба́йнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Аста́цца. Праслав.ostati sę — зваротная форма да *o‑stati, o‑staviti, утворанага з прэфіксальным o‑ ад дзеяслова *stati (> стаць). Ад гэтага дзеяслова ўтвораны дзеепрыметнік остатъ, адкуль астатак (остатъкъ) (КЭСРЯ, 316) і астача (*остатја). Параўн. падаць, падатак, падача. Дзеепрыметнік даў аснову і для ўтварэння з суфіксам ‑ьн‑ прыметніка остатьний > астатні ’апошні’ (Булахаў, Працы IM, 7, 142; Анічэнка, Праблемы філал., 9). Ад остатъкъ утворана остаточьныи (Карскі, Труды, 372; Булахаў, Працы IM, 7, 141) і астаткавы (остатък‑ов‑ъ); ст.-бел.остатечный ’апошні’ — з польскай (Гіст. лекс., 96), дзе ъ > е. Ад гэтага ж дзеяслова ўтворана было осталь ’тое, што засталося’ (Даль; гл. КЭСРЯ, 315), адкуль астальцы ’астатак’ (Касп.), ст.-рус.остальць ’той, што застаўся’.
politicians of various hues палі́тыкі ўсі́х масце́й
♦
a hue and cry мо́цны паліты́чны пратэ́ст;
A new tax has raised a hue and cry among the public. Новы падатак выклікаў моцны пратэст у народа.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
domiar, ~u
м.
1. дадатковы падатак;
2.тэх. вінкель; навугольнік;
na domiar — у дадатак; да таго ж;
na domiar złego — у дадатак да ўсяго дрэннага
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спа́дчынны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да спадчыны (у 1, 3 знач.). Спадчыннае права. □ Сузан бярэ кавалачак паперы і скрупулёзна выпісвае лічбу за лічбай. Вось гэта давядзецца аддаць, як спадчынны падатак.Лынькоў.// Які з’яўляецца спадчынай (у 1 знач.); атрыманы ў спадчыну. Мой тата прадаў вашым сваю спадчынную дзесяціну.Чорны.Каб усё ж выратаваць.. [Зыгмунта] ад кадэцкага корпуса, давялося аддаць паліцэйскаму ўсё спадчыннае серабро.Якімовіч.Мы адраджалі гаспадарку на трох з паловай дзесяцінах спадчыннай зямлі.Таўлай.
2. Звязаны з спадчыннасцю (у 1 знач.). Памру я таксама хутка, стары! У нас гэтая хвароба спадчынная.Хведаровіч.
3. Які ідзе ў парадку пераемнасці ад аднаго да другога, заснаваны на гэтым пераходзе. Спадчынны князь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)