пада́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пада́так пада́ткі
Р. пада́тку пада́ткаў
Д. пада́тку пада́ткам
В. пада́так пада́ткі
Т. пада́ткам пада́ткамі
М. пада́тку пада́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пада́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Дзяржаўны збор з насельніцтва і прадпрыемстваў.

Падаходны п.

Браць п.

Абкладаць падаткам.

|| прым. пада́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пада́так, -тку м.

1. нало́г;

падахо́дны п. — подохо́дный нало́г;

2. ист. по́дать ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада́так, ‑тку, м.

1. Абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва, які вызначаецца дзяржавай. Падаходны падатак. □ Зняў сельсавет незаконны падатак на ўдаву, хворую жанчыну. Васілевіч.

2. Тое, што і паборы.

•••

Ускосныя падаткі — падаткі, якія ўключаюцца ў прадажную цану тавару; акцыз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пада́так ’абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Грыг.). З польск. podatek ’тс’. Па дадзеных Гіст. лекс., 238, у бел. м. з’явілася ў 60‑х гадах XIX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падатак, пастаўка, пошліна; паборы (мн.) / не заплачаны своечасова: нядоімка; даніна, аброк, развёрстка (гіст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

паду́шны, -ая, -ае; гіст.

Асноўны падатак, які ў 18—19 стст. браўся з кожнага чалавека, з душы.

П. падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падахо́дны, -ая, -ае.

Які адпавядае даходу.

П. падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нало́г пада́так, -тку м.;

прямо́й нало́г прамы́ пада́так;

ко́свенный нало́г уско́сны пада́так;

подохо́дный нало́г падахо́дны пада́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абро́к

‘падатак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абро́к
Р. абро́ку
Д. абро́ку
В. абро́к
Т. абро́кам
М. абро́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)