back-room [ˌbækˈrʊm] n. за́дні пако́й; ме́сца, дзе адбыва́ецца не́шта сакрэ́тнае;

back-room boys BrE супрацо́ўнікі сакрэ́тных лабарато́рый; засакрэ́чаныя супрацо́ўнікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВО́ЛЯ,

1 у псіхалогіі свядомая самарэгуляцыя суб’ектам сваёй дзейнасці і паводзін, якая забяспечвае пераадоленне цяжкасцей пры дасягненні мэты. Розныя вытлумачэнні волі ў філасофіі і псіхалогіі звязаны з процілегласцю канцэпцый дэтэрмінізму і індэтэрмінізму. Першы разглядае волю як абумоўленую звонку (фіз., псіхал., сац. прычынамі або божым прадвызначэннем), другі — як аўтаномную і незалежную сілу (гл. Свабода волі). У вучэннях валюнтарызму воля ўяўляецца як адвечная і першасная падстава сусветнага працэсу і чалавечай дзейнасці. У т.зв. «аўтагенетычных» тэорыях воля разглядаецца як нешта спецыфічнае, незалежнае, што не зводзіцца да якіх-н. працэсаў (В.Вунт, Н.Ах, І.Ліндворскі), а ў «гетэрагенетычных» тэорыях — як нешта другаснае, прадукт інш. псіхал. фактараў і з’яў (І.Ф.Гербарт, Г.Эбінгаўз, Э.Блейлер, прадстаўнікі асацыянізму).

2) У праве — адлюстраваная ў сістэме нормаў права воля класа, які эканамічна і палітычна пануе ў грамадстве. Тэрмін «воля» выкарыстоўваецца ў заканадаўстве і як сінонім волевыяўлення ўдзельнікаў праваадносін.

т. 4, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зява́цца, ‑аецца; безас. незак.

Разм. Пра жаданне зяваць, пазяхаць. Нешта зяваецца, мусіць, на дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smell a rat

informal

падазрава́ць не́шта нядо́брае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contribute to

спрыя́ць не́чаму, дапамага́ць асягну́ць не́шта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

projectile

[prəˈdʒektəl]

n.

снара́д гарма́ты; не́шта кі́нутае ўдалечыню́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kobyła

ж.

1. кабыла;

2. разм. слон (пра нешта вялікае)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пратапла́зма

(ад прата- + гр. plasma = нешта ўтворанае лепкай)

рэчыва, якое з’яўляецца асновай клеткі жывёльнага і расліннага арганізма; уключае карыяплазму і цытаплазму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

чаўпці́ся несов., разг. мере́щиться, не выходи́ть из головы́;

мне ўсю ноч не́шта чаўпло́ся — мне всю ночь что́-то мере́щилось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́иться

1. прям., перен. кле́іцца;

разгово́р не кле́ится размо́ва не кле́іцца;

что́-то не кле́ится не́шта не кле́іцца;

2. страд. кле́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)