podniosły

узвышаны; прыўзняты; урачысты;

podniosły nastrój — прыўзняты настрой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паго́ршыцца, ‑шыцца; зак.

Стаць, зрабіцца горшым. Дысцыпліна пагоршылася. Надвор’е пагоршылася. Здароўе пагоршылася. □ Раптам настрой у аканома зноў пагоршыўся. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніхі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паніхіды. Паніхідныя спевы. // перан. Такі, які бывае ў час паніхіды. Паніхідны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мажору (у 1 знач.).

2. перан. Разм. Бадзёры, вясёлы. Мажорны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nostalgic

[nɑ:ˈstældʒɪk]

adj.

1) які́ ту́жыць па ба́цькаўшчыне

2) настальгі́чны (настро́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frame of mind

спо́саб ду́маньня або́ адчува́ньня; настро́й -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пага́ны, -ая, -ае.

1. Які нельга есці з прычыны ядавітасці, нечыстаты.

П. грыб.

2. Прызначаны для смецця, нечыстот.

Паганае вядро.

3. Мярзотны, подлы чалавек.

П. чалавек.

П. настрой.

4. Злы, куслівы (пра сабаку).

5. Язычніцкі (уст.).

Паганыя ідалы.

◊

Паганыя вочы (разм.) — шкодныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -э́ты; зак., што.

1. Крыху разагрэць.

П. суп.

2. перан. Узбудзіць, узмацніць.

П. настрой, нецярпенне.

|| незак. падаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падагрэ́ў, -рэ́ву, м. (да 1 знач.; спец.) і падаграва́нне, -я, н. (да 1 знач.).

П. вады ў басейне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каму (разм.).

1. Нягучна сыграць, акампаніруючы каму-н.

П. на фартэпіяна спеваку.

2. перан. Падладзіцца пад чые-н. інтарэсы, настрой і пад.

3. Сваёй ігрой (на сцэне, у спорце) дапамагчы ігры партнёра.

|| незак. пады́грываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абыва́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Сталы жыхар якой-н. мясцовасці (уст.).

А. горада.

Сельскі а.

2. Чалавек, які жыве дробнымі асабістымі інтарэсамі.

Ператварыцца ў абывацеля.

|| ж. абыва́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. абыва́цельскі, -ая, -ае.

А. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)