эпігра́ма

(гр. epigramma = надпіс)

кароткі сатырычны верш, у якім дасціпна высмейваецца пэўная асоба ці грамадская з’ява.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адчака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Вырабіць шляхам чаканні. Адчаканіць медаль. Адчаканіць надпіс.

2. і без дап. Вымавіць раздзельна і выразна. «Я сказаў, што вядзе гэтым разам Ячны. Усё, можаш ісці», — адчаканіў пан Шпэк. Брыль. Скрозь пару.. [Разкюхайлін] уставіў свае круглыя вочы на Стафанковіча і густым басам адчаканіў: — Можа сказаць, жывём і хлеб жуём, мірна дні свае дажываем. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпі́граф, ‑а, м.

1. У старажытных грэкаў — надпіс на помніку.

2. Выслоўе, кароткая цытата, якая змяшчаецца ў пачатку твора ці асобнага раздзела і з’яўляецца своеасаблівым аўтарскім тлумачэннем асноўнай ідэі твора. «Не шукай ты шчасця, долі на чужым, далёкім полі» — паўторыць Колас Купалавы радкі ў эпіграфе да навелы-алегорыі «Хмарка», дзе будзе асуджаць вандроўніцтва па-за межамі роднага кутка. Навуменка.

[Грэч. epigraphē — надпіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́драс, -а, мн. -ы́, -о́ў м.

1. Надпіс на паштовым адпраўленні, які называе атрымальніка і месца назначэння.

Дакладны а. на пасылцы.

Зваротны а. — гэта адрас адпраўшчыка.

2. Месцазнаходжанне, месцажыхарства, а таксама абазначэнне, назва месцазнаходжання, месцажыхарства.

Службовы а.

Пісаць на а.

3. Пісьмовае прывітанне ў гонар якой-н. урачыстай падзеі, юбілею.

Віншавальны а.

|| прым. а́драсны, -ая, -ае.

○

Адрасны стол — установа, якая рэгіструе асоб, што жывуць у пэўнай мясцовасці, і выдае даведкі пра іх месцажыхарства.

Адрасная кніга — кніга са спісам адрасоў асоб і ўстаноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grass [grɑ:s] n.

1. трава́;

Keep off the grass.(надпіс) Па газо́нах не хадзі́ць!

2. slang марыхуа́на, «тра́ўка»

♦

not let the grass grow under your feet не адкла́дваць то́е, што трэ́ба зрабі́ць за́раз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цітр

(фр. titre = якасць, характарыстыка)

1) уступны надпіс або тлумачальны тэкст у кінафільме (параўн. субцітр;

2) хім. ступень канцэнтрацыі раствору (у грамах рэчыва на 1 см​3 раствору).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

litter​1 [ˈlɪtə] n.

1. сме́цце, адкі́ды;

“No litter” «Не кі́даць сме́цце» (надпіс)

2. прыпло́д, вы́вадак;

a litter of pups прыпло́д шчаня́т

3. падсці́лка (для жывёлы)

4. раскі́даныя ў беспара́дку папе́ры, кні́жкі і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

а́драс

(фр. adresse)

1) месцажыхарства асобы або месцазнаходжанне прадпрыемства, установы, арганізацыі;

2) надпіс на паштовым адпраўленні з указаннем атрымальніка і яго месцазнаходжання;

3) пісьмовае прывітанне камун з выпадку юбілею.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перада́тачны Ünertrágungs-; Übergabe-;

перада́тачны акт Übergabeakt m -(e)s, -e;

перада́тачны пункт Übergabestelle f -, -n;

перада́тачны на́дпіс (на вэксалі) фін. Indossamént n -(e)s, -e;

перада́тачны механі́зм тэх. Getríebe n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эпіта́фія

[гр. epitaphios (logos) = надмагільнае слова]

1) надпіс на надмагільнай пліце;

2) кароткі верш, напісаны з выпадку чыёй-н. смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)