рэстаўра́цыя, -і, ж.

1. Аднаўленне і ўмацаванне старых ці пашкоджаных помнікаў мастацтва, гісторыі і культуры.

2. Аднаўленне ранейшага палітычнага ладу (кніжн.).

|| прым. рэстаўрацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і рэстаўра́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Рэстаўрацыйная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гравёрны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з працай гравёра, гравіроўкай, прызначаны для іх. Гравёрныя работы. Гравёрнае майстэрства. Гравёрная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сляса́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі металу ручным спосабам. Слясарны інструмент. Слясарная справа. Слясарная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Klempneréi

f -, -en майстэ́рня бляша́ных вы́рабаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schreineréi

f -, -en сталя́рная майстэ́рня, сталя́рня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

атэлье́

(фр. atelier)

1) майстэрня для пашыву адзення, абутку, рамонту бытавой тэхнікі (напр. а. мод, тэлевізійнае а.);

2) майстэрня мастака, скульптара, фатографа.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

збро́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зброі, прызначаны для вырабу і рамонту зброі. Зброевы завод. Зброевая майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцеразра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да трэцяга разраду. Трэцеразрадная майстэрня. // Разм. Невысокай якасці, вартасці, вельмі пасрэдны. Трэцеразрадны спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шапава́льня, ‑і, ж.

Уст. Майстэрня або памяшканне, дзе апрацоўваюць, валяць шэрсць, а таксама вырабляюць з яе валеныя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самату́жны, -ая, -ае.

1. Які вырабляецца ўручную або мае адносіны да вытворчасці дамашнім, ручным, не фабрычным спосабам; недасканалы, прымітыўны па выкананні.

Саматужныя вырабы.

Саматужная майстэрня.

2. перан. Неарганізаваны, адасоблены; малакваліфікаваны.

Саматужныя прыёмы.

|| наз. самату́жнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)