зязю́лін, ‑а.
1. Які належыць зязюлі.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зязю́лін, ‑а.
1. Які належыць зязюлі.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле;
Скончыць палоць што‑н.; прапалоць да якога‑н. месца, прадмета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́трапаць
1. (
2. (вытрасці) áusstauben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
папарва́ць
1. порва́ть;
2. (
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оттрепа́ть
1. (
2. (за волосы, уши)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оттрёпывать
1. (
2. (за волосы, уши)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Выцерабіць што‑н. у многіх месцах; выцерабіць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце;
Спрасці, папрасці ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́палаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле;
Павырываць пустазелле з пасеву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́кнуць, -ну, -неш, -не; мок, -кла; -ні;
1. Станавіцца мокрым, вільготным.
2. (1 і 2
3. (1 і 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)