лёгкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які лёгка прайсці. Лёгкапраходнае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нято́пкі, ‑ая, ‑ае.

Які не можа (лёгка) тапіцца, плавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка, імгненна загараецца. Узгаральныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leicht

1.

a

1) лёгкі

ein ~er Schlaf — чу́ткі сон

2) невялі́кі, нязна́чны

mit j-m ~es Spiel háben — лёгка спра́віцца з кім-н.

etw. von der ~en Séite néhmen* — не браць што-н. да галавы́

er ist ~ gekränkt — ён ве́льмі лёгка крыўдзіцца

2.

adv лёгка; злёгку, мімахо́дзь, крыху́

das ist ~ möglich — гэ́та ве́льмі лёгка мо́жа быць

~ erkältet sein — быць крыху́ прасту́джаным

~ fállen* — лёгка дава́цца

etw. ~ néhmen* — лёгка глядзе́ць на што-н., легкаду́мна ста́віцца да чаго́-н.

~ verdérblich — нетрыва́лы, які́ ху́тка псуе́цца (прадукт)

~ verständlich — зразуме́лы, лёгка ўспрыма́льны

~ verwúndet — лёгка пара́нены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

зру́чны, -ая, -ае.

1. Такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца.

Зручнае крэсла.

Мне тут зручна (безас., у знач. вык.). Зручна (прысл.) усесціся.

2. Падыходзячы; такі, які патрэбен.

З. выпадак.

|| наз. зру́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

1. Раздзяліцца, разматацца.

Вузлы нарэшце разблыталіся.

Вяроўка з цяжкасцю разблыталася.

2. перан. Стаць ясным, зразумелым (разм.).

Клубок заблытаных спраў лёгка разблытаўся.

|| незак. разблы́твацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

salable

[ˈseɪləbəl]

adj.

які́ лёгка прада́ць, хо́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дёшево нареч. та́нна;

◊

дёшево и серди́то та́нна і до́бра;

дёшево отде́латься лёгка вы́круціцца (адчапі́цца), до́бра абысці́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

забы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.

Які хутка і лёгка забывае. Забыўчывы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бянтэ́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка бянтэжыцца, губляецца; палахлівы. Бянтэжлівы хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)