го́луб, ‑а; мн. галубы, ‑оў; м.

1. Дзікая або паўсвойская птушка, звычайна з шызым ці белым пер’ем (водзіцца амаль ва ўсіх краінах свету). Лясны голуб. Паштовыя галубы. Разводзіць галубоў.

2. (звычайна пры звароце, часта ў клічнай форме голубе). Разм. Ласкавая назва мужчыны. — Мартыне, мой голубе! вырваўся ты з панскай няволі. Колас. А мой міленькі, голуб сізенькі, коніка сядлае. З нар.

•••

Голуб міру — малюнак белага голуба як сімвал міру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Троль ‘у скандынаўкай міфалогіі — істота (часцей волат), звычайна варожая людзям’ (ТСБМ). З паўн.-герм. troll ‘скальны дух’, ст.-нарв.лясны дэман, волат’, дац. trold, ісл. tröll ‘злы дух у вобразе чалавека’, этымалогія якога надалей застаецца не зусім яснай (Клюге₂₂, 741). Магчыма, адсюль выводзіцца слэнгавае тро́ліць (< англ. to troll ‘лавіць рыбу на кручок’) ‘заводзіць, заблытваць, правакаваць (у інтэрнэтным дыскурсе)’, гл. Барковіч, Лінгваінфарм., 220, 277.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schnung

f -, -en

1) лі́тасць; беражлі́выя адно́сіны; асцяро́жнасць

mit ~ verfhren* — дзе́йнічаць асцяро́жна

um ~ btten* — прасі́ць лі́тасці

hne ~ vrgehen* — не дава́ць лі́тасці

2) (лясны́) запаве́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

маладня́к Малады лес да прачысткі, лясны зараснік (БРС). Тое ж моладзь (Маладз.), маларост, маладзе́на, маладзён (Слаўг.), маложа (Сен. Касп.).

в. Маложы Віц. (Рам. Мат.), в. Моладзі Лаг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

зубр, ‑а, м.

1. Дзікі лясны бык сямейства пустарогіх. У Белавежскай пушчы жывуць зубры, дзе-нідзе трапляюцца мядзведзь. «Звязда».

2. перан. Разм. Пра буйнога спецыяліста, уплывовую асобу ў якой‑н. галіне дзейнасці. Максіма здзівіла, што сярод .. [пракурораў] няма зубра абвінавачання пракурора Пжылуцкага, аўтара абвінаваўчага акта. Машара. // Пра таго, хто ўпарта трымаецца сваіх адсталых поглядаў. Лаяў арыштаваных толькі .. дваранскі з’езд, але ад гэтых зуброў, ад гэтага гнязда цемрашальства ніхто нічога іншага і не чакаў. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вясня́к1 ’вясковы жыхар, селянін’ (Нас.). Запазычана з польск. wieśniak ’тс’. Аналагічна весняцкі ’сялянскі’ < польск. wieśniacki, веснячка ’сялянка’ < польск. wieśniaczka.

Вясня́к2 ’сад, пасаджаны або перасаджаны вясною’ (слаўг., Яшк.), рус. весняк ’малады лясны зараснік, які вырастае вясной’. Да вясна́ (гл.). Утворана пры дапамозе суф. Nomen collectivum ‑няк.

Вясня́к3 ’цёплы паўднёвы вецер’ (слаўг., Яшк.), рус. арханг., разак, ’вясенні паўдн.-усх. вецер’. Да вясна́ (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑як.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пуцяві́шча Вуглавое злучэнне дзвюх дарог; скрыжаванне; пераважна лясны шлях (Віц. Нік. 1895, Смален. Дабр.). Параўн.: На Пуцявішчы у Панаса, Ён там ля лазні блізка жыў (Тарас на Парнасе, 1953, 67).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

wood

[wʊd]

1.

n.

1) дрэ́ва n. (матэрыя́л)

The carpenter brought wood to build a garage — Цясьля́р прывёз дрэ́ва будава́ць гара́ж

2) драўні́на f. (цьвёрдае рэ́чыва пад каро́ю дрэ́ва)

3) дро́вы

4) лес -у m.

5) бо́чка, бо́чачка f. (пасу́дзіна з дрэ́ва)

wine drawn from the wood — віно́, налі́тае з бо́чкі

6) Mus. драўля́ны духавы́ інструмэ́нт

2.

adj.

1) з дрэ́ва, драўля́ны

2) лясны́

wood moss — лясны́ мох

3.

v.t.

1) заса́джваць дрэ́вамі

2) нарыхто́ўваць дро́вы

- knock on wood

- out of woods

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кардо́н I, -ну м., в разн. знач. карто́н;

ліст ~ну — лист карто́на

кардо́н II м.

1. в разн. знач. кордо́н;

паграні́чны к. — пограни́чный кордо́н;

лясны́ к. — лесно́й кордо́н;

тамо́жны к. — тамо́женный кордо́н;

2. грани́ца ж., рубе́ж, кордо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

orzech

м. арэх;

orzech laskowy — лясны арэх;

orzech ziemny — земляны арэх; арахіс;

orzech włoski — грэцкі арэх;

twardy orzech do zgryzienia — цвёрды арэшак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)