утрэ́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -расе́цца; -ро́сся, -рэ́слася; зак.
1. Паменшыцца ў аб’ёме ад трасення (пра сыпкае).
Крупы ў торбе ўтрэсліся.
2. перан. Тое, што і уладзіцца (у 1 знач.; разм.).
Не перажывай, усё ўтрасецца.
|| незак. утраса́цца, -а́ецца і утрэ́свацца, -аецца.
|| наз. утраса́нне, -я, н. (да 1 знач.) і утрэ́сванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тапіёка
(парт. tapioca, ад тупі-гуарані tipioka)
1) крухмалістае рэчыва, якое здабываецца з клубняў расліны маніёку;
2) мука або крупы з гэтага рэчыва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
авёс, аўса, м.
1. Яравая збажына, зерне якой ідзе на корм коням і на крупы. Не гані каня бізуном, а гані аўсом. Прыказка.
2. толькі мн. (аўсы́, ‑оў). Пасевы аўса. На блізкіх шнурах зелянелі аўсы. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утрэ́сціся сов., в разн. знач. утрясти́сь;
кру́пы ўтрэ́сліся — крупа́ утрясла́сь;
з ча́сам усё ўтрасе́цца — со вре́менем всё утрясётся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грэ́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Палявая травяністая меданосная расліна сямейства грэчкавых, з зярнят якой робяць муку, крупы і інш. Па пояс тут вырасце грэчка І мёдам запахнуць палі. Панчанка.
2. Зерне гэтай расліны. Пасеяць грэчку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ячме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ячменю 1; ячны. Ячменнае асцё. □ Вузкая палявая дарога.. гублялася ў ячменным полі. Чорны. // Прыгатаваны з зерня ячменю; ячны. Ячменныя крупы. Ячменная мука. □ Падала [цётка] закуску: ячменны праснак, сухую брынзу, цыбуліну. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гру́ца ’ячныя крупы, крупнік, каша’ (БРС. Нас., Шатал.). Запазычанне з польск. gruca ’тс’ (а гэта з ням. Grütze ’тс’). Запазычанне адносна новага часу (няма ў Булыкі, Запазыч.). Параўн. Слаўскі, 1, 363.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перло́вый я́чны;
перло́вый суп я́чны кру́пнік (суп), панца́к;
перло́вая ка́ша я́чная ка́ша, гру́ца;
перло́вая крупа́ я́чныя кру́пы, панца́к, гру́ца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ленгамі́ны ’ласункі’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Запазычана з польск. leguminy, legumina ’мучная салодкая страва, дэсерт’, ст.-польск. ’стручковыя расліны’, ’крупы’, якія з лац. legumina (мн. лік) < legumen ’стручковыя, гародніна’ (Слаўскі, 4, 118–119).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крупі́на ж. (отдельное зерно крупы) крупи́нка;
◊ к. за ~най ганя́ецца з дубі́най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)