Cujus est potentia, ejus est actum

Чыя сіла, таго і дзеянне.

Чья сила, того и действие.

бел. Чыя сіла, таго і права. Хто каго нагне, той таго і паб’е. Хто хоча ўдарыць сабаку, той палку знойдзе.

рус. Кто кого согнёт, тот того и бьёт. Кто кого сможет, тот того и гложет. У кого сила, у того и право. Где сила, там и закон. Сила закон ломит. Сильная рука ‒ владыка.

фр. La loi du plus fort (Право самого сильного).

англ. Might goes before right (Сила впереди права).

нем. Gewalt geht vor Recht (Насилие идёт перед правом).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

скасо́ўваць несов.

1. (закон, распоряжение) упраздня́ть; отменя́ть;

2. (договор, брак) расторга́ть;

3. юр. касси́ровать;

1-3 см. скасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

астрано́мія

(гр. astronomia, ад astron = зорка + nomos = закон)

навука пра нябесныя целы, пра Сусвет.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

common law

1) звычаёвае пра́ва

2) няпі́саны зако́н

•

- common law marriage

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

violate

[ˈvaɪəleɪt]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, абяца́ньне)

2) апага́ньваць

3) гвалтава́ць, гва́лціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інду́кцыя, -і, ж. (спец.)

1. Спосаб разважання і метад даследавання ад прыватных фактаў да агульных вывадаў; проціл. дэдукцыя (кніжн.).

2. Узбуджэнне электрычнага току ў якім-н. правадніку пры руху яго ў магнітным полі або пры змяненні вакол яго магнітнага поля.

3. Узаемадзеянне працэсаў узбуджэння і тармажэння ў нервовай сістэме, пры якім узнікненне аднаго працэсу выклікае развіццё другога, процілеглага.

Закон узаемнай індукцыі нервовых працэсаў.

|| прым. індукцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

vigour [ˈvɪgə] n. сі́ла; эне́ргія; моц;

full of vigour жва́вы, энергі́чны;

The law is still in vigour. Закон яшчэ не страціў сілу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

злачы́нец, ‑нца, м.

Той, хто зрабіў якое‑н. злачынства. — Загад — закон. І хто парушыць яго, будзе адказваць як самы апошні злачынец перад народам, як трус, як здраднік. Лынькоў. Злачынец раптоўна абярнуўся назад і працягнуў руку, у якой быў рэвальвер. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ада́т

(ар. adat)

няпісаны закон, звычай у народаў, якія вызнаюць іслам (лічыцца дадаткам да шарыяту).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ука́з м.

1. (закон, постановление) ука́з;

у. прэзідэ́нта — ука́з президе́нта;

падпіса́ць у. — подписа́ть ука́з;

2. разг. (приказание, распоряжение) ука́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)