feminine

[ˈfemənɪn]

1.

adj.

1) жано́чы, жано́цкі, даліка́тны

feminine intuition — жано́чая інтуі́цыя

2) жанчынападо́бны, немужчы́нскі, расьпе́шчаны, кво́лы (пра мужчы́ну)

3) жано́чы род

2.

n.

жано́чы род

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ла́скавы, ла́скывый, ла́скавенечкій ’ветлівы, далікатны ў абыходжанні’, ’мяккі, лагодны’, ’літасцівы, дабрадушны’, ’поўны ласкі, пяшчотны’ (Нас., Шат., Бяльк.; мсцісл., Нар. словатв., ТСБМ), ласка́вы ’пяшчотны’, ’дабрадушны, ветлы чалавек’, ’рахманы’, ’ліслівы’ (Сл. паўн.-зах., Мал., КЭС, лаг.), ласка́вы хлеб ’дарэмнае ўтрыманне да смерці’ (КЭС, лаг.). Націск на пачатковым складзе пад уплывам рус. мовы (ла́сковый), якое, паводле Сабалеўскага (Лекции, 81), мае ‑о‑ гістарычна няправільнае: ёсць ст.-рус. ласкавъ (XIII ст.). Тое ж у Фасмера, 2, 462. Прасл. laskavъ ’той, хто праяўляе любоў’ > ’які лашчыцца, ліслівы’ (Слаўскі, 5, 25). Да ласка (гл.). Сюды ж ласкаве́й ’зручней’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цукро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цукру, з’яўляецца цукрам. Цукровая пудра. // Прыгатаваны з цукру або з цукрам. Цукровы сіроп. Цукровае пячэнне. // Які мае адносіны да вытворчасці цукру. Цукровая прамысловасць. Цукровы завод.

2. Які змяшчае ў сабе цукар; які выкарыстоўваецца для атрымання цукру. Цукровы гарох. Цукровая кукуруза.

3. перан. Які прыносіць асалоду, вельмі прыемны; залішне далікатны, саладжавы. — Эт, — кажа Лявоніха цукровым голасам, — жыву-гадуюся. Бядуля.

•••

Цукровая хвароба гл. хвароба.

Цукровы дыябет гл. дыябет.

Цукровы трыснёг гл. трыснёг.

Цукровыя буракі гл. буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даліка́тнасць ж.

1. делика́тность, ве́жливость, обходи́тельность, предупреди́тельность, учти́вость;

2. делика́тность, мя́гкость;

3. разг. делика́тность, щекотли́вость;

4. корре́ктность, щепети́льность;

5. хру́пкость, делика́тность, не́жность;

6. делика́тность, бе́режность, осторо́жность;

7. то́нкость;

8. изя́щность;

9. изы́сканность;

10. перен. то́нкость;

1-10 см. даліка́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акра́ец, ‑райца, м.

Кавалак хлеба, пірага, булкі, адрэзаны ад непачатага краю. Акраец хлеба. Адрэзаць (адкроіць) акраец. □ На адным канцы століка ляжаў загорнуты ў далікатны абрус акраец хлеба. Колас. // Кавалак хлеба. Хоць ёсць у запасе ў нас леташні хлеб, Ды з новага ўраджаю Спяклі мы, і вось на вячэрнім стале Ляжыць перад намі акраец. Танк. // Паэт. Што‑н. падобнае на акраец хлеба. Акраец пачырванелага сонца ўжо ледзь віднеўся з-за эглайнаўскай вежы. Броўка.

•••

Свой акраец хлеба — хлеб, кавалак хлеба; хлеб як сродак існавання. Мець свой акраец хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

delicate

[ˈdelɪkət]

adj.

1) даліка́тны, лаго́дны

delicate colors — мя́ккія ко́леры

a delicate situation — даліка́тнае стано́вішча

2) то́нкі, це́нкі

3) кро́хкі, ло́мкі

4) адчува́льны, чу́льлівы, чу́лы (інструмэ́нт), то́нкі

5) кво́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nikły

nikł|y

1. бледны; слабы; далікатны;

~y deseń — бледны ўзор;

~y rumieniec — слабы румянец;

2. непрыкметны; мізэрны;

~a postać — мізэрная постаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drażliwy

drażliw|y

1. раздражняльны; непрыемны; непрыстойны;

~a sytuacja — няёмкае становішча;

2. далікатны;

~a kwiestia — далікатнае пытанне; далікатная справа;

3. уражлівы; крыўдлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

empfíndlich

1.

a

1) чуллі́вы; успрыі́млі- вы; хвараві́ты; адчува́льны

2) крыўдлі́вы, даліка́тны

2.

adv адчува́льна; прыкме́тна, зна́чна

es ist ~ kalt — даво́лі хо́ладна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mild

[maɪld]

adj.

1) даліка́тны, дабраду́шны; ласка́вы, лаго́дны (пра чалаве́ка)

2) цёплы, памярко́ўны, лаго́дны (пра клі́мат, зіму́)

3) мя́ккі, нямо́цны

a mild cheese — няво́стры сыр

a mild cigar — нямо́цная цыга́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)