wyjałowiony

wyjałowion|y

1. стэрылізаваны;

2. пусты;

~a gleba — пустая глеба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podłoże

н.

1. глеба; аснова;

2. тэх. палатно;

3. біял. субстрат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gleba

ж. глеба;

trafić na dobrą ~ę — упасці на прыдатную глебу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

glina

ж.

1. гліна;

2. (глеба) суглінак;

3. жарг. паліцыянт; мент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Жаўтапёс, жаўтёпасак ’пясчаная глеба’ (Шат.), жаўтопёсок (Мат. Гом.), жаўтапесак (глус., Янк. II) ’тс’. Параўн. жаўтазём ’глеба з жоўтага пяску’ (Сцяц.). Складанае слова з прыметнікавай асновы жоўты (гл.) і назоўніка пясок (гл.). Цікава, што апошні прадстаўлены ў форме без суфікса ‑ъкъ; яе можна лічыць або адлюстраваннем старажытнага стану, або пазнейшым усячэннем па мадэлі жаўтазём. Трэба пры гэтым мець на ўвазе нерэгулярнае адлюстраванне ě ў выглядзе ё, якое ўказвае, як і форма жаўтёпасак, на пазнейшыя дэфармацыі слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ралля́, ‑і, ж.

Узаранае поле, узараная глеба. За горкай было крыху незаворанага поплаву, а далей, аж да самай вёскі, ішла ралля. Кулакоўскі. Над свежай раллёй каркала і круцілася, ходзячы за плугамі, вараннё. Краўчанка. Вязнучы ў свежай раллі, хлопчыкі рухаліся павольна. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснова, падстава, глеба, грунт, база, падмурак, фундамент; устоі (мн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

мілюга́ Малаўрадлівая глеба (Пол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

няцвёрды в разн. знач. нетвёрдый;

~дая гле́ба — нетвёрдая по́чва;

~дая хада́ — нетвёрдая похо́дка;

~дыя ве́ды — нетвёрдые зна́ния;

н. адка́з — нетвёрдый отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

saline

[ˈseɪli:n]

1.

adj.

1) саляны́

2) з со́льлю або́ солямі

2.

n.

саланча́к -у́ m. (гле́ба, насы́чаная со́лямі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)