casking

[ˈkæskɪŋ]

n.

1) наліва́ньне віна́ ў бо́чкі

2) віно́ ў бо́чках

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ві́нны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да віна. Вінны пах. // Прызначаны для віна. Вінны склеп. Вінны посуд.

•••

Вінная кіслата гл. кіслата.

Вінная ягада гл. ягада.

Вінны камень гл. камень.

Вінны спірт гл. спірт.

ві́нны ​2, ‑ая, ‑ае; вінен, вінна.

Разм. Тое, што і вінаваты (у 1, 2 і 4 знач.).

•••

Богу душою не вінны — тое, што і богу душою не вінаваты (гл. вінаваты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бака́л

(фр. bocal)

пасудзіна ў форме вялікай чаркі для віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

склеп, -а, мн. скляпы́, скляпо́ў, м.

1. Паглыбленае ў зямлю, закрытае памяшканне для захоўвання прадуктаў, віна, пораху і пад.

Вінны с.

Парахавы с.

2. Закрытае падземнае памяшканне, у якім устанаўліваюцца дамавіны з нябожчыкамі.

Пахавальны с.

|| памянш. скляпо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.

|| прым. скле́павы, -ая, -ае.

Склепавая сырасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БАР

(англ. bar),

1) невялікі рэстаран, у якім наведвальнікаў абслугоўваюць звычайна за стойкай.

2) Невял. буфет (ці аддзяленне ў серванце, шафе) для віна і інш. напіткаў.

3) У дылерскіх здзелках сума ў 1 млн. фунтаў стэрлінгаў.

т. 2, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́нфар

(гр. kantharos)

старажытнагрэчаскі кубак для віна з дзвюма вертыкальнымі ручкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саля́мі

(іт. salame)

гатунак цвёрдай вэнджанай каўбасы з дамешкай чырвонага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сто́пка ж. Gläs¦chen n -s, -, Kélchglas n -es, -gläser; Wéinglas n (для віна); Schnápsglas n (гарэлачная)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Варану́ха ’від гарэлкі з віна, піва, мёду і каліны’ (Шпіл.). Ад ва́раны (з розных частак). Да суфіксацыі параўн. рус. сивуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кахеці́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Кахеціі, кахецінцаў, належыць ім. Кахецінскі вінаград. Кахецінскае віно.

2. у знач. наз. кахеці́нскае, ‑ага, н. Сорт вінаграднага віна, якое вырабляецца ў Кахетыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)