ваўкарэ́зіна, ‑ы, ж.

Разм.

1. Тое, што і ваўкарэз. [Бацька:] — Іншага сабаку-ваўкарэзіну нават спрактыкаванаму воку цяжка адрозніць ад ваўка. Пальчэўскі.

2. Лаянк. Варты толькі на спажыву ваўкам. Хіба ж гэта конь! Гэта ваўкарэзіна, а не конь. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rubbish​2 [ˈrʌbɪʃ]adj. BrE, infml дрэ́нны, ніку́ды не ва́рты;

They are a rubbish football team. Гэтая футбольная каманда нікуды не вартая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zúverlässig

a надзе́йны, ва́рты даве́ру

fáchlich ~ — дастатко́ва кваліфікава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Jámmergestalt

f -, -en убо́гая [мізлю́ная] фігу́ра, ва́рты жа́лю чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wretched [ˈretʃɪd] adj.

1. ва́рты жа́лю, гаро́тны, убо́гі, няшча́сны;

feel wretched адчува́ць сябе́ няшча́сным

2. нікчэ́мны, ніку́ды не ва́рты; дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

wretched condi tions ке́пскія ўмо́вы;

wretched weather мярзо́тнае надво́р’е;

a wretched toothache мо́цны зубны́ боль

3. infml злашча́сны, пракля́ты;

Where’s that wretched pen? Куды згінула праклятая ручка?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ляда́шты ’дрэнны, нягодны, гадкі; худы, слабы; той, каму млосна, дрэнна, моташна’ — гэта выражаецца і прыслоўямі ляда́шта, ляда́ча (Нас., Шпіл., Дзмітр., Жд. 1, Бір. Дзярж.; шчуч., чэрв., гродз., Сл. ПЗБ; крыч., Мат. Маг.; ашм., Сцяшк. Сл.). Утвораны ад прыслоўя ляда́што ’дрэнна’. Заканчэнне ‑шты выраўнялася ў канчатак ‑шчы, які стаў успрымацца як канчатак рус. дзеепрыметніка незалежнага стану цяперашняга часу і часткова на бел. моўнай тэрыторыі набыў бел. форму з суфіксам ‑ач‑ы (ляда́чы — гл.). Аналагічна ўкр. ледащо ’дробязь, пусцяковіна’, польск. ladaco ’чалавек нічога не варты’, ’абы-які’, чэш. ledaco ’абы-што, дрэнь’, мар. ľedaco ’нічога не варты’, славац. ledačo ’абы-што, што-небудзь’, ’нічога не варты’. Паўн.-слав. lě‑da‑čьto (lě ’толькі, ледзь’, da — узмацняльная часціца, čьto ’што’, якое на зах.-слав. тэрыторыі мае рэфлекс co, čo) (Бернекер, 1, 697; Фасмер, 2, 474; Зубаты, Studie, 1, 241; Слаўскі, 4, 22–23). Паводле лінгвагеаграфічнага размеркавання лексемы ў рус. народных гаворках (СРНГ, 16, 318–319) можна меркаваць, што яна (і падобныя: ледака, лядаха, лядащий) прыйшла з бел. і ўкр. моў. Зах.-бел. леда́што, ляда́шчэ (м.), ’махляр, круцель, ашуканец’, ’гультай’ (Федар. 7, Федар. Дад.) з’яўляюцца калькай польск. ladaco ’чалавек нічога не варты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pochwała

pochwał|a

ж. пахвала, ухвала;

godny ~y — варты пахвалы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́есці, -ем, -есі, -есць; -едзім, -есце, -едуць; вы́еў, -ела; вы́еш; -едзены; зак., што.

1. З’есці ўнутраную частку чаго-н.

В. начынку.

Не варты выедзенага яйца (не мае ніякага значэння; разм.).

2. З’есці ўсё, што знаходзіцца ў чым-н.

В. міску крупніку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пашкодзіць, разбурыць чым-н. едкім.

Кіслата выела дзірку ў тканіне.

Дым выеў вочы (стала балюча глядзець ад дыму).

|| незак. выяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́едзены

1. в разн. знач. вы́еденный;

2. съе́денный;

1, 2 см. вы́есці;

◊ не ва́рты ~нага яйца́ — погов. не сто́ит вы́еденного яйца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

niewart

няварты;

niewart szacunku — які не заслугоўвае пашаны (павагі); не варты павагі;

nic niewart — нічога няварты;

niewart złamanego szeląga — не варты бітага талера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)