піяні́ст, ‑а,
Музыкант, які іграе на фартэпіяна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піяні́ст, ‑а,
Музыкант, які іграе на фартэпіяна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́ля, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камітэ́т
(
1) выбарны орган, які кіруе якой
2) орган дзяржаўнага кіравання з пэўнымі функцыямі (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
го́днасць, ‑і,
1. Неабходныя маральныя якасці чалавека, а таксама ўсведамленне гэтых якасцей.
2. Прыгоднасць.
3. Званне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́тар, ‑а,
Той, хто ўносіць і ажыццяўляе новыя, прагрэсіўныя ідэі, прынцыпы, прыёмы ў якой‑н. галіне дзейнасці.
[Ад лац. novator — абнавіцель, вынаходнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пламбі́р 1, ‑у,
Высокагатунковае марожанае з арэхамі, ягадамі, шакаладам і пад.
[Ад геагр. назвы.]
пламбі́р 2, ‑а,
Прыстасаванне для накладвання пломбы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінапты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сіноптыкі; звязаны з высвятленнем метэаралагічных умоў, стану надвор’я.
•••
[Ад грэч. synoptikos — здольны ўсё акінуць вокам, агледзець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
студы́ец, ‑дыйца,
Вучань студыі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
труба́ч, ‑а,
1. Музыкант або сігнальшчык, што іграе на трубе.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шырокарадко́вы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з выкарыстаннем шырокіх міжрадкоўяў пры сяўбе некаторых сельскагаспадарчых культур.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)