абане́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая мае абанемент.

[Ням. Abonnent ад фр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвесты́тар, ‑а, м.

Асоба, якая робіць доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрпеля́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая ўносіць інтэрпеляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісце́ц, істца, м.

Асоба, якая прад’яўляе іск; проціл. адказчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́тчык, ‑а, м.

Асоба, якая набывае, купляе што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ната́рыус, ‑а, м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні.

[Ад лац. notarius — пісар, сакратар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плагія́тар, ‑а, м.

Асоба, якая займалася ці займаецца плагіятам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэматыза́тар, ‑а, м.

Асоба, якая займаецца сістэматызацыяй чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадчынада́вец, ‑даўца, м.

Асоба, якая перадае спадчыну каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрахтава́льнік, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая фрахтуе судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)