скле́пнік
‘асоба, заключаны ў склеп’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скле́пнік | скле́пнікі | |
| скле́пніка | скле́пнікаў | |
| скле́пніку | скле́пнікам | |
| скле́пніка | скле́пнікаў | |
| скле́пнікам | скле́пнікамі | |
| скле́пніку | скле́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)