sign​1 [saɪn] n.

1. прыкме́та, сі́мвал;

a sign of rain прыкме́та дажджу́;

asa sign of respect у знак пава́гі;

a sign of the times адзна́ка ча́су;

There is no sign of him anywhere. Яго нідзе не бачна.

2. знак, абазначэ́нне; шы́льда;

traffic signs даро́жныя зна́кі

3. знак, сігна́л, жэст;

make a sign of the cross перахрысці́цца

4. знак задыяка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

B, b

[bi:]

n. B's, b’s

1) друга́я лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) другі́ гату́нак

grade B apples — я́блыкі друго́га гату́нку

3) шко́льная адзна́ка “до́бра”

to get a B in Belarusian — атрыма́ць до́бра зь белару́скае мо́вы

4) Mus. сі (но́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyróżnienie

wyróżnie|nie

н.

1. адрозненне;

2. дыплом, узнагарода, адзначэнне, адзнака;

jury przyznało pięć ~ń — журы прысудзіла пяць дыпломаў;

dyplom z ~m — дыплом з адзнакай; чырвоны дыплом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

passing

[ˈpæsɪŋ]

1.

adj.

1) міну́чы; нядо́ўгатрыва́лы

2) мімалётны; выпадко́вы

a passing fancy — мімалётнае захапле́ньне

3) перахо́дны

a passing mark — перахо́дная адзна́ка

2.

n.

1) міна́ньне n., адыхо́д, ад’е́зд -у m.

2) брод -у m.

3) сьмерць f.

•

- in passing

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дух, -у і -а, м.

1. -у. Свядомасць, мысленне, псіхічныя здольнасці, тое, што прымушае да дзеянняў, дзейнасці; пачатак, што вызначае паводзіны, дзеянні.

У здаровым целе здаровы д.

2. -у. Унутраная маральная сіла.

Высокі баявы д.

Ваяўнічы д.

3. -а, мн. -і, -аў. У рэлігійна-містычных уяўленнях: бесцялесная звышнатуральная істота.

Святы д.

Злы д.

Нячысты д.

4. -у, перан., чаго. Змест, сапраўдны сэнс, адметная адзнака чаго-н.

Па духу закона.

Адчуць д. часу.

5. -у. Тое, што і дыханне (разм.).

Д. займае.

Д. перавесці.

6. -у. Тое, што і паветра (разм.).

Лясны д.

7. -у. Тое, што і пах (разм.).

Цяжкі д.

◊

Выматаць духі (разм.) — давесці да знямогі.

Духу баяцца (разм.) — адчуваць страх пры адным упамінанні каго-н.

Каб і духу чыйго не было (разм.) — аб рашучым патрабаванні чыйго-н. выдалення.

Падаць духам — траціць надзею, адчайвацца.

Святым духам (разм., жарт., іран.) — невядома чым, нічым (жыць, існаваць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушанава́нне, ‑я, н.

1. Выражэнне павагі, пашаны; пэўныя цырыманіяльныя дзеянні як адзнака прызнання чыіх‑н. заслуг. Назаўтра пахавалі мы Бартало і Найдзёніка разам, з усімі нашымі партызанскімі ўшанаваннямі... Гроднеў. [Варанецкі:] — У гэтай зале ёсць людзі, якія, можа, больш варты ўшанавання, чым я. Дуброўскі.

2. Урачыстасці ў гонар юбіляра. Ушанаванне юбіляра. Ушанаванне перадавікоў працы. □ [М. Танк] .. быў членам Усесаюзнага камітэта па ўшанаванню памяці А. Міцкевіча. Бугаёў.

3. Прыстойнасць асобы. Сур’ёзныя твары .. [палешукоў] часта рабіліся вясёлымі, і дружныя покаты смеху напаўнялі вуліцу. Пры гэтым палешукі, як па камандзе, адкідалі назад галовы і выпучвалі жываты. Але гэта было толькі ў тых выпадках, калі якая-небудзь з кабет, пераступіўшы ўсякія граніцы жаночага ўшанавання, адпускала штось вельмі жыццёвае і сакавітае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бал м

1. (адзінка шкалы) Grad m -(e)s, -е;

ве́цер у 5 балаў Wíndstärke 5;

2. (адзнака) Zensúr f -, -en; Nóte f -, -n;

прахадны́ бал (пры паступленні ў ВНУ) Míndestpunktzahl f -, -en;

3. спарт Punkt m -(e)s, -е;

агу́льная ко́лькасць балаў Gesámtpunktzahl f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыкме́та ж

1. (адзнака) Mérkmal n -s, -e; Kénnzeichen n -s, -;

асаблі́вая прыкме́та ein besónderes Mérkmal;

апіса́нне прыкме́ты (чалавека) Persónalbeschreibung f -, -en;

2. (прадвесце) Vórbedeutung f -, -en; Ómen n -s, pl Ómina, Vórzeichen n -s, -;

◊ мець на прыкме́це разм im Áuge háben; im Áuge behálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ По́паўзень ’маленькая птушка атрада вераб’іных, якая вельмі спрытна лазіць па дрэвах уверх і ўніз галавой. Šiito europaea L (ТСБМ, Жыв. св.), сюды ж попыўзінь ’паўзун (пра дзіцё)’ (Бяльк.). Назва птушкі, хутчэй за ўсё, запазычана з рус. поползень ’Sitta europaea’, у аснове якой ползти (m. паўзці), што да *рьЬаіі, *ръЫи параўн. балг. дыял. пльзаннца. пьлзач ’усякая жывая істота, што поўзае’ (БЕР, 5, 45, 65), славен. дыял. plezar, plezcirćek ’Sitta europaea L.’, pleziih, pležith ’Certhia familiaris’, plazica, plazica ’назва птушкі або рэптыліі’ (Бязлай, 3, 57). Суфіксацыя характарызуе носьбіта якасці ці дзеяння, параўн. певень, лежань, рус. дыял. лежень ’рыба налім’. глушень ’глушэц’ і пад. Народныя назвы Sitta europaea L. — каваль. дзятлік, якія Ластоўскі адносіць да сям’і ’попаўзьнеў” (навуковы тэрмін?); параўн., аднак, паўзунок ’Ceilhia familiaris’ (Ласт.), у аснове якога тая ж адзнака. Іншыя назвы паўзнік (стол., ЛП), глінянка, сівы дзятлік (Федз. — Даўб.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grade​1 [greɪd] n.

1. я́касць, гату́нак;

low-grade oil на́фта ні́зкай я́касці;

a poor grade of rye дрэ́нны гату́нак жы́та

2. ступе́нь; ранг; узро́вень

3. AmE клас (у школе)

4. AmE адзна́ка;

You need good grades to go to college. Вам трэба мець добрыя адзнакі, каб паступіць у каледж.

5. AmE ухі́л (асабліва на дарозе або чыгунцы); пад’ём

♦

make the grade дасягну́ць по́спеху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)