misery

[ˈmɪzəri]

n., pl. -eries

1) паку́та f., цярпе́ньне n., няго́да f.; няшча́сьце n.; нядо́ля f.

the misery of poverty — паку́ты гале́чы

companions in misery — сябры́ ў няшча́сьці

2) бяда́ f., цяжкі́я абста́віны; гале́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

desperate

[ˈdespərət]

adj.

1) ро́спачны, адча́йны, по́ўны адча́ю

a desperate robber — адча́йны рабаўні́к

a desperate act — ро́спачны ўчы́нак

2) ве́льмі пава́жны або́ небясьпе́чны (пра хваро́бу)

3) безнадзе́йны; кра́йні, кра́йне благі́ (пра абста́віны)

desperate remedy — кра́йнія ме́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

скла́сціся

1. (утварыцца) sich blden, sich gestlten; entsthen* vi (s); zur vllen usbildung kmmen* (аформіцца);

так скла́ліся абста́віны die Verhältnisse gestlteten sich drart, so legen die Verhältnisse;

2. (рабіць складчыну) Geld zusmmenlegen;

3. разм (пакаваць рэчы) die Schen inpacken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мяня́цца

1. (абменьвацца чым) (m)tuschen vt, wchseln vt;

мяня́цца ро́лямі die Rllen tuschen;

2. (перажываць змены) sich (ver)ändem;

абста́віны мяня́юцца die Úmstände ändern sich;

надво́р’е мяня́ецца das Wtter schlägt um;

мяня́цца з тва́ру sich im Gescht verändern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гі́бкі, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны лёгка гнуцца, згінацца і разгінацца. Гібкае дрэва. □ Аня была дзяўчына невысокая, гібкая, са зграбная постаццю, ружова-смуглявым тварам і не надта цёмнымі валасамі, якія завіваліся кудзеркамі. Карпюк. // перан. Багаты адценнямі, выразны (пра голас, мову і пад.). Сінонімы — адзін з галоўнейшых стылістычных сродкаў, якія робяць мову дакладнай і гібкай і даюць магчымасць выражаць самыя тонкія адценні думак. Юргелевіч. [Байка] выпрацавала свой адметны верш, адточаны і эканомны, гібкі і маляўнічы. Казека.

2. перан. Які ўмела і хутка рэагуе на пэўныя ўмовы, абставіны. Гібкае кіраўніцтва. Гібкая палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pressure1 [ˈpreʃə] n.

1. ціск;

atmospheric/blood pressure атмасфе́рны/крывяны́ ціск

2. на́ціск; прыці́ск

3. уздзе́янне, уплы́ў, на́ціск

4. ця́жкае стано́вішча, склада́ныя абста́віны

5. прыгнёт; ціск;

pressure of taxation падатко́вы прэс

put pressure on smb. рабі́ць на́ціск на каго́-н.;

under pressure пад на́ціскам;

I did it under pressure. Я зрабіў гэта пад прымусам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spy2 [spaɪ] v.

1. (on) шпіёніць; сачы́ць, высо́чваць, цікава́ць;

spy into other people’s affairs праніка́ць у чые́-н. спра́вы

2. lit. or fml заўважа́ць, прыкмяча́ць;

I spy someone coming up the garden path. Я бачу, што нехта ідзе сюды па садовай сцежцы.

spy out [ˌspaɪˈaʊt] phr. v. :

♦ spy out the land ацані́ць абста́віны, разве́даць сітуа́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кан’юнкту́ра

(с.-лац. conjunctura)

1) сукупнасць умоў, становішча, абставіны, якія склаліся ў той ці іншай галіне дзейнасці, напр. у палітыцы, эканоміцы, гандлі, уплываюць на ход якіх-н. падзей, спраў (напр. спрыяльная к.);

2) сукупнасць прымет, якія характарызуюць стан эканомікі, фінансавых адносін за пэўны перыяд развіцця дзяржавы (напр. к. рынку).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

circumstance [ˈsɜ:kəmstəns] n.

1. pl. circumstances абста́віны, умо́вы, вару́нкі

2. вы́падак, факт, акалі́чнасць;

an unforeseen circumstance непрадба́чаная акалі́чнасць

3. pl. circumstances матэрыя́льнае або́ фіна́нсавае стано́вішча;

in comfortable/easy circum stances у до́брым матэрыя́льным стано́вішчы;

in reduced circumstances у ця́жкім матэрыя́льным стано́вішчы

in/under the circumstances пры да́дзеных абста́вінах, у гэ́тых умо́вах;

in/under no circumstances ні ў я́кім ра́зе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сложи́вшийся

1. прич. які́ (што) скла́ўся; які́ (што) ствары́ўся; які́ (што) сфармірава́ўся;

в си́лу сложи́вшихся обстоя́тельств праз абста́віны, які́я (што) скла́ліся; см. сложи́тьсяI;

2. прил. (сформировавшийся) сфармірава́ны; (установившийся, получивший устойчивость) усталява́ны, усто́йлівы; (возмужалый) узмужне́лы;

вполне́ сложи́вшийся актёр ца́лкам сфармірава́ны акцёр;

сложи́вшиеся обы́чаи усталява́ныя звы́чаі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)