Спа́дкі мн. л. ‘маёмасць, якая пасля смерці ўладальніка пераходзіць у карыстанне каго-небудзь’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спа́дкі мн. л. ‘маёмасць, якая пасля смерці ўладальніка пераходзіць у карыстанне каго-небудзь’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стра́ус ‘буйная афрыканская птушка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сужэ́нства ’праўная сувязь мужа і жонкі, шлюб’, сужо́нства ’тс’, сужо́н, сужане́ц ’муж’, сужані́ца ’жонка’, сужане́цкія пяро́звы ’паслявясельныя візіты маладых’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлен 1 ’тленне, гніенне, распад, разбурэнне’, ’прах’ (
Тлен 2 ’кісларод’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тыке́ля ‘толькі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Іна́кшы ’другі’, ’які-н., некаторы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
І́рмус ’вырвас, жулік, нахабны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́лей (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ка́лка 1 ’галка, птушка Corvus monedula’ (
Ка́лка 2, у
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Конь 1 ’буйная свойская аднакапытная жывёліна’ (
Конь 2 ’слуп, драўляная апора’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)