бу́ча, ‑ы, ж.

Разм. Шум, скандал, перапалох. // перан. Кіпучае жыццё, вір. Трапіць у самую бучу жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўкаўё, ‑я, н., зб.

1. Ваўкі.

2. перан. Разм. Звяр’ё. Не быць ваўкаўю ў грамадзе! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашы́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Паражоны вошамі.

2. перан. Разм. груб. Ужываецца ў лаянкавых выразах. Чорт вашывы!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахлы́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Абдаць чым‑н. вадкім з усіх бакоў. // перан. Агарнуць, апекаваць, запаланіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацверазе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ацверазеў, стаў цвярозы. // перан. Які стаў цвяроза думаць, меркаваць аб чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачарсцве́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў чэрствы; падсохлы.

2. перан. Які страціў чуласць, спагадлівасць. Ачарсцвелае сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крышталізавацца, ‑зуецца; зак.

1. Вылучыцца ў выглядзе крышталяў.

2. перан. Прыняць выразную ўстойлівую форму. Выкрышталізаваўся характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лізаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вылізаць.

2. перан.; у знач. прым. Франтаваты, прылізаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчува́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адчувальнага. Адчувальнасць скуры. Адчувальнасць фотаплёнкі. Адчувальнасць сейсмографа. // перан. Выразнасць, яскравасць. Адчувальнасць вобраза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмані́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы дэману; злы, каварны. // перан. З непакорным, моцным і ўладным характарам. Дэманічная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)