струпяне́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Тое, што і струпелы.
2. перан. Які спужаўся, скамянеў ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)