Абл. Блыха. — Не стой, Юрка, босы доўга на зямлі, а то скочкі на цябе паналазяць, дык заснуць не дадуць.Чорны.Спаў я як забіты і не чуў, як напаўзло на мяне ўночы безліч скочак ад кажуха, што далі накрыцца.Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спярша́, прысл.
Разм. Першапачаткова, раней, спачатку. Спярша служыў .. [дзядуля] .. у мешчаніна, кульгавага пана Пстрычкі, што меў многа зямлі і вялікі сад.Гарэцкі.І сотні глотак песню падхапілі, Спярша няўлад, а грымнулі яны — Аж затрымцела вецце і бадылле і загулі шчарбатыя званы.Грахоўскі.Дзверы спярша абурана рыпнулі, потым гнеўна грукнулі.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сутарэ́нне, ‑я, н.
Памяшканне пад першым паверхам будынка, ніжэй узроўню зямлі; падзямелле. Наверсе жылі жандары, а ўнізе ў сутарэнні — майстэрня.Галавач.Камера ў сутарэнні гэтага ж будынка была вузкая, сырая і вельмі цёмная.Кулакоўскі.[Чыжыку] пачало здавацца, што ён у крэпасці. У тым самым сутарэнні, дзе ляжаць параненыя.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцягано́сец, ‑носца, м.
1. Асоба, якой даручана несці сцяг. Сцягі ляцяць, смяюцца трубы, чаканіць крок за сцяганосцам зямлі венгерскай маладосць.Вялюгін.Ад кулі ўпадзе сцяганосец Ці дрэўка асколкам ссячэ, — Нябачныя рукі ўзносяць Штандар і яшчэ і яшчэ.Гаўрусёў.
2.перан. Барацьбіт, змагар за ўсё перадавое. Савецкі Саюз — сцяганосец міру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сяля́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да селяніна, належыць, уласцівы яму. Сялянская гаспадарка. □ Па кожную .. сялянскую сям’ю прыпадала не больш двух-трох гектараў зямлі, ды і то самай горшай.Бялевіч.Дзед арандаваў старую сялянскую хатку з гародам для бульбы.Бядуля.Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапагра́фія, ‑і, ж.
1. Раздзел геадэзіі, які вывучае паверхню зямлі і сродкі яе вымярэння і перадачы на плане або карце.
2. Паверхня якой‑н. краіны або мясцовасці і ўзаемнае размяшчэнне яе пунктаў, частак. Тапаграфія горада. □ У гэтай справе выключную ролю павінны былі адыгрываць партызаны, дасканала ведаўшыя тапаграфію месца.Колас.
[Ад грэч. topos — месца і graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сольIж. Salz n -es, -e;
каме́нная соль Stéinsalz n;
марска́я соль Séesalz n;
стало́вая соль Spéisesalz n;
кухо́нная соль Kóchsalz n;
◊
соль зямлі́ das Salz der Érde;
у гэ́тым соль апавяда́ння das ist (ében) die Pointe [´pwɛ̃:tə] der Erzählung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абарачэ́ннен.
1. (кругавыпаварот) Úmdrehung f -, -en; Dréhung f, Wéndung f -, -en;
абарачэ́нне вако́л Зямлі́Érdumkreisung f -, -en;
2.эк. Zirkulatión f -, -en; Úmlauf m -s, -läufe (грошай); Úmschlag m -(e)s, -schläge, Úmsatz m -(e)s, -sätze (тавараў)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
іпатэ́ка
(гр. hypotheke = заклад)
1) заклад нерухомай маёмасці (пераважна зямлі, будынкаў) для атрымання пазыкі, а таксама пазыка пад заклад маёмасці;
2) пазыковае пасведчанне аб закладзе нерухомай маёмасці, якое выдаецца банкам пазычальніку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рулява́ць
(фр. rouler = каціць)
1) кіраваць рулём, задаючы самалёту, судну, аўтамабілю патрэбны напрамак руху;
2) рухацца па зямлі, вытрымліваючы напрамак пры дапамозе руля (у тым ліку і пра самалёт перад узлётам).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)