перажыва́нне н Gemütsbewegung f -, -en, Emotin f -, -en; Selenzustand m -(e)s (душэўны стан); Erlbnis n -ses, -se (перажытае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перапаўня́цца

1. übervoll wrden;

2. зал. стан überfǘllt wrden;

сэ́рца перапаўня́ецца ад ра́дасці das Herz strömt über vor Frude

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сузіра́льны beschulich; kontemplatv, besnnlich (глыбокадумны);

сузіра́льнае жыццё ein kontemplatves [beschuliches] Lben;

сузіра́льная нату́ра ein besnnlicher Mensch;

сузіра́льны стан beschuliche Rhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АФЕ́КТ

(ад лац. affectus душэўнае хваляванне, страсць),

моцны кароткачасовы эмацыянальны стан, звязаны з раптоўнай зменай важных для суб’екта жыццёвых абставін. Адрозніваюць фізіял. афект і паталагічны, які ўзнікае ў адказ на цяжкую раптоўную псіхалагічную траўму і праяўляецца кароткачасовым псіхічным расстройствам. Афект суправаджаецца рэзкімі рухамі і зменамі ў функцыях унутр. органаў і праяўляецца моцнымі эмоцыямі — адмоўнымі (гнеў, абурэнне, злосць, жах) або станоўчымі (радасць, захапленне). У аснове афекту — стан унутр. канфлікту чалавека ад супярэчнасці паміж яго ўласнымі схільнасцямі, імкненнямі, жаданнямі і немагчымасцю іх выканання. Крымін. адказнасць за злачынства, учыненае ў стане фізіял. афекту, не выключаецца, але пры пэўных абставінах можа быць змякчана. За злачынства, учыненае ў стане паталаг. афекту, асоба крымін. адказнасці не падлягае.

т. 2, с. 131

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЯЛКО́ВЫ МІ́НІМУМ,

найменшая колькасць бялку ў ежы, неабходная для захавання азоцістай раўнавагі ў арганізме. Чалавек і жывёла павінны атрымліваць патрэбную колькасць паўнацэнных (якія маюць усе незаменныя амінакіслоты) бялкоў. Калі іх паступае менш, арганізм траціць уласныя. Пры безбялковым харчаванні 8—10 дзён арганізм выдзяляе 23,2 г бялку ў суткі, што характарызуе распад тканкавых бялкоў (каэфіцыент зношвання). Бялкі арганізма здольныя пастаянна абнаўляцца (за суткі да 400 г). Пра гэта сведчыць стан азоцістага балансу (колькасць азоту, які паступае і выводзіцца з арганізма). Для падтрымкі нармальнага стану здаровага дарослага чалавека (стан азоцістай раўнавагі) неабходна 0,7 г бялку ў дзень на 1 кг вагі цела. Сутачная патрэбнасць бялку ў залежнасці ад умоў фіз. і разумовай працы 80—100 г.

т. 3, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бортінжыне́р

(ад борт + інжынер)

член экіпажа самалёта, касмічнага карабля, адказны за стан і работу матораў, абсталявання, апаратаў і прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катээлектрато́н

[ад кат(од) + электратон]

стан павышанай узбуджанасці на ўчастку, дзе прыкладаюць катод пры прапусканні пастаяннага току па нерву або іншай узбуджальнай тканцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каузалгі́я

(ад гр. kausis = смыленне + algos = боль)

хваравіты стан чалавека, пры якім адчуваецца нясцерпны боль у месцах паражэння нерваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наркаты́чны

(гр. narkotikos = які ашаламляе)

1) які мае адносіны да наркотыкаў, змяшчае наркотыкі;

2) выкліканы наркотыкамі (напр. н. стан).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нірва́на

(санскр. nirvana = знікненне, згасанне)

стан спакою і шчасця, які, паводле будызму, дасягаецца адмаўленнем ад жыццёвых клопатаў і імкненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)