сно́ўдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і сноўдацца. Быў ужо даволі позні вечар, даўно пачаўся каменданцкі час, але тут, дзе.. [дзяўчаты] ішлі, не заўсёды сноўдалі патрульныя. Кулакоўскі. Днявальныя ляніва сноўдалі паміж парусінавых палатак, падчышчалі, мякка шоргаючы мётламі, пясчаныя лінейкі. Чыгрынаў. Два аўтакраны сноўдалі ад склада да вагонаў. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стратыфіка́цыя, ‑і, ж.
Спец.
1. Слаістая будова чаго‑н. або размяшчэнне чаго‑н. слаямі; слаістасць. Стратыфікацыя атмасферы.
2. Апрацоўка насення некаторых народ дрэў перад пасевам, якая заключаецца ў вытрымліванні насення паміж слаямі вільготнага пяску або захоўванні пры паніжанай тэмпературы.
3. У буржуазнай сацыялогіі — надзел грамадства на страты 2.
[Ад лац. stratum — слой і facere — рабіць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таганы́, ‑оў; адз. няма.
Разм. Прыстасаванне з жардзінак у выглядзе трыножка для падвешвання калыскі. Маці паставіла каля каменя таганы — тры звязаныя ўгары жардзінкі, прычапіла паміж імі калыску. Рылько. Сваю дачку малую [Кацярына] Пакладзе ў таганах. На хвілінку толькі, можа, Адхіснецца пакарміць, За жнівом палоскі збожжа Аж да вечара стаіць. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасце́нне, ‑я, н.
Абл. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шасцець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Свісту не чуваць, а толькі ціхае, амаль нячутнае шасценне ў перапынку паміж выбухамі. Навуменка. Пераможнаю радасцю гучаць жалезныя колы вагонаў, і гэтае гучанне падхоплівае зарэччы, чарот, ператвараючы яго ў цэлую мяцеліцу адрывістага смеху-шасцення. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астэро́ід
(гр. asteroeides = зоркападобны)
адна з малых планет, якія кружаць вакол Сонца, галоўным чынам паміж арбітамі Марса і Юпітэра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бактэрыятрафі́зм
(ад бактэрыі + гр. trophe = ежа, засваенне)
узаемна карысныя адносіны паміж каранямі раслін і бактэрыямі: форма жыўлення вышэйшых раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бівале́нты
(ад бі- + лац. valens, -ntis = моцны)
пары з’яднаных паміж сабой гамалагічных храмасом, якія ўтвараюцца пры дзяленні клетачнага ядра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бластацэ́ль
(ад бласта- + гр. koilos = полы)
поласць паміж бластамерамі зародка мнагаклетачных жывёл і чалавека на стадыі бластулы (параўн. гастрацэль).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
варыетэ́т
(ням. Varietät, ад лац. varietas = разнастайнасць)
сукупнасць асобін аднаго віду, якія адрозніваюцца паміж сабою адной або некалькімі прыметамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інгрэдые́нты
(лац. ingrediens, -ntis = які ўваходзіць)
віды раслін, што растуць на вольных месцах паміж пастаяннымі кампанентамі расліннай групоўкі (фітацэнозу).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)