цыяні́ды, ‑аў; адз. цыянід, ‑у, М ‑дзе, м.

Солі цыяніставадароднай, або сінільнай, кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэд, ‑у, М ‑дзе, м.

Працэджаны раствор аўсянай мукі, з якога вараць кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлуло́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Цвёрдае пластычнае лёгкае на загаранне рэчыва з цэлюлозы.

[Ад лац. cellula — клетка і грэч. eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапро́вад, ‑у, М ‑дзе; мн. электраправады, ‑оў; м.

Провад для перадачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскапа́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Учынак, паводзіны, якія пярэчаць агульнапрынятым нормам.

[Фр. escapade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблама́цца, ‑ломіцца; зак.

1. Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца. Галіна абламалася.

2. Разм. Пад уздзеяннем асяроддзя набыць навыкі культурнага абыходжання. Дзе кухталём, дзе за касу, а дзе анучай — усё настаўляла яе [дачку], пакуль трохі каля людзей абламалася. Ермаловіч.

3. Паддацца чыім‑н. угаворам, націску і пад. Але мала-памалу абламаўся, пацішэў, тым болей што Жаўтых не вельмі зважаў на ягоныя «з генералам» подзвігі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архі́ў

(лац. archivum, ад гр. archeion = урадавы будынак)

1) установа, дзе захоўваюцца і сістэматызуюцца пісьмовыя помнікі мінулага, старыя дакументы;

2) аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы, скончаныя справы і інш.;

3) збор пісем, рукапісаў, фатаграфій, якія маюць адносіны да дзейнасці якой-н. арганізацыі, установы, асобы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

банк

(фр. banque, ад іт. banco = лаўка)

1) установа, дзе ажыццяўляюцца грашовыя аперацыі, аперацыі з золатам, замежнай валютай і іншыя функцыі;

б. дадзеных — сукупнасць інфармацыі, сканцэнтраванай у пэўным месцы, дзе яна даступна для калектыўнага карыстання;

2) сума грошай, пастаўленая на кон у картачнай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэзідэ́нцыя

(лац. residentia = месцазнаходжанне)

месца, дзе пастаянна знаходзіцца ўрад, кіраўнік дзяржавы або высокапастаўленая адміністрацыйная асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

то́нка прысл.

1. dünn; in dünnen Schéiben (тонкімі лустачкамі, скібачкамі)

2. (вытанчана) fein, subtíl;

◊

дзе то́нка, там і рве́цца wo der Fáden dünn ist, da reißt er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)