бяда́, ‑ы,
1. Няшчасце, нядоля, гора.
2. Галеча, нястача, недахоп сродкаў для жыцця.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяда́, ‑ы,
1. Няшчасце, нядоля, гора.
2. Галеча, нястача, недахоп сродкаў для жыцця.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́цер, ветру;
Паветраная плынь гарызантальнага напрамку.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паспе́ць 1, ‑спее;
1. Зрабіцца, стаць спелым; выспець.
2.
паспе́ць 2, ‑спею, ‑спееш, ‑спее;
Здолець, змагчы зрабіць што‑н. у тэрмін, своечасова.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́ўда, ‑ы,
1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.
2. Праўдзівасць, правільнасць.
3. Справядлівасць; парадак, заснаваны на справядлівасці.
4.
5.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць;
1.
2.
3.
4.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа;
1. Распусціць, расслабіць канцы чаго‑н. звязанага.
2.
3.
4. Разгрузіць ад скаплення транспарту (дарогу), збудаваўшы развязку (у 3 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць;
1. Падзяліць на часткі.
2. Размеркаваць паміж кім‑, чым‑н., выдзеліўшы кожнаму адпаведную частку.
3. Падзяліць паміж кім‑н. агульную гаспадарку, маёмасць, даўшы магчымасць жыць і весці гаспадарку самастойна.
4. Знаходзячыся паміж кім‑, чым‑н., раз’яднаць.
5. Перажыць, зведаць што‑н. разам з кім‑н.
6. Зрабіць дзяленне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́басць, ‑і,
1. Уласцівасць і стан слабага.
2. Недахоп або ўпадак фізічных сіл; недамаганне.
3. Адсутнасць цвёрдай волі; маладушнасць.
4. Недасканаласць, недахоп, слабае, месца.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упа́рты, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі настойлівы, паслядоўны ў ажыццяўленні чаго‑н.
2. Незгаворлівы, які імкнецца рабіць што‑н. толькі па-свойму, наперакор каму‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)