дры́нкаць разм

1. (бразгатаць) klírren vi;

дры́нкалі шпо́ры die Spóren klírrten;

2. (няўмела іграць) klímpern vi;

дры́нкаць на рая́лі auf dem Klavier [-´vi:r] klímpern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pipe​2 [paɪp] v.

1. пуска́ць па тру́бах (ваду, газ. нафту);

We’ve got piped water in the garden. У нас у садзе водаправод.

2. ігра́ць на ду́дцы, жале́йцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pound​2 [paʊnd] v.

1. (at/against/on) мо́цна біць, груката́ць, калаці́ць (па чым-н.)

2. мо́цна бі́цца, калаці́цца (пра сэрца)

3. (out) мо́цна ігра́ць на музы́чным інструме́нце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fiddle​1 [ˈfɪdl] n. infml

1. скры́пка

2. BrE махіна́цыя; махля́рства

♦

(as) fit as a fiddle мець до́брае здаро́ўе;

play second fiddle ігра́ць другара́дную ро́лю, займа́ць другара́днае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампаньён, ‑а, м.

1. Той, хто складае кампанію каму‑н., разам з кім‑н. удзельнічае ў чым‑н. Фёдар Міхайлавіч Мешчаракоў спяшаўся на аб’ект, і я папрасіўся да яго ў кампаньёны. Дадзіёмаў. Міхась іграць перастаў, а за ім змоўклі галасы і яго кампаньёнаў. Скрыган.

2. Член прамысловай або гандлёвай кампаніі.

[Фр. compagnon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катры́нка ж муз Dréhorgel f -, -n; Léierkasten m -s, - і -kästen;

ігра́ць на катры́нцы die Dréhorgel spíelen;

◊ заве́сці катры́нку mit der álten Léier ánfangen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ліст², -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Тонкі плоскі кусок якога-н. матэрыялу.

Л. бляхі.

Л. паперы.

2. Пісьмо.

Атрымаць л.

3. Дакумент, якім што-н. пацвярджаецца або загадваецца (спец.).

○

Выканаўчы ліст — дакумент на права спагнання паводле рашэння суда.

Ты́тульны ліст — старонка ў пачатку кнігі, дысертацыі і пад., дзе надрукавана яе назва.

◊

З ліста (іграць, чытаць) — адразу, без папярэдняй падрыхтоўкі.

|| памянш. лісто́к, -тка́, мн. -ткі́; -тко́ў, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акру́га, ‑і, ДМ ‑крузе; Р мн. акруг; ж.

1. Адміністрацыйна-палітычнае, гаспадарчае, вайсковае і пад. падраздзяленне дзяржаўнай тэрыторыі. Нацыянальная акруга. Выбарчая акруга. Вучэбная акруга. Адміністрацыйна-эканамічная акруга. Тэрытарыяльная акруга.

2. Тое, што і наваколле (у 1 знач.). Бацька, дзед і прадзед ўмелі іграць на скрыпцы і былі скамарохамі для ўсяе акругі. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бастава́ць. Рус. бастова́ть, укр. бастува́ти, польск. bastować. Утварэнне ад ба́ста! ’хопіць!’ (< італ. basta!). Яшчэ ў Даля бастоват́ь значыць ’канчаць, перастаць іграць’. Сучаснае значэнне з’явілася пазней. Гл. Шанскі, 1, Б, 54. Няясныя адносіны (запазычанне з рус. ці паралельныя ўтварэнні) між рус. і іншымі мовамі, дзе ёсць гэта слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нязгра́я (незграя), нізграя ’няраха’ (Нас., Яруш.), ’неакуратны чалавек’ (Юрч.), незгрэя ’няўклюда; нязграба; нехлямяжы, непрыгожы чалавек’ (ТС). Відаць, адваротны дэрыват ад нязграйный (нізграйньш) ’нязграбны’ (Бяльк.), незграйны, незгрэйны ’нехлямяжы, нязграбны’ (ТС), што да зграйны ’зграбны’ (Бяльк.) < польск. zgrany ’дапасаваны’ (да grać ’іграць’), параўн. зграя (гл.). Гл. таксама нязгрида.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)