MP [ˌemˈpi:] n. (скар. ад Member of Parliament) член парла́мента

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

republican [rɪˈpʌblɪkən] n.

1. рэспубліка́нец

2. Republican член рэспубліка́нскай па́ртыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ква́кер, ‑а, м.

Член хрысціянскай рэлігійнай секты, пашыранай у Англіі і ЗША.

[Англ. quaker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Préisrichter

m -s, - член журы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інквізі́тар, ‑а, м.

Суддзя або член інквізіцыйнага суда. // перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

[Лац. inquisitor — следчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуна́р, ‑а, м.

1. Член камуны (у 1 знач.).

2. Удзельнік Парыжскай камуны.

[Фр. communard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагачле́н,

Алгебраічнае вырашэнне, складзенае з сумы або рознасці некалькіх адначленаў. Вышэйшы член мнагачлена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэспубліка́нец, ‑нца, м.

1. Прыхільнік рэспублікі, рэспубліканскага ладу.

2. Член буржуазнай рэспубліканскай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: галоўны член двухсастаўнага сказа, які не залежыць ад іншых членаў сказа і абазначае прадмет, прымета якога выражаецца выказнікам.

|| прым. дзе́йнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лейбары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член партыі лейбарыстаў у Вялікабрытаніі і некаторых іншых краінах.

|| ж. лейбары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. лейбары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)