wiecownik

м. разм. удзельнік мітынгу; мітынгоўшчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

współzawodnik

м. удзельнік спаборніцтва; спаборнік; сапернік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

biesiadnik

м. удзельнік бяседы (банкета); бяседнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

культарме́ец, ‑мейца, м.

Удзельнік масавага культурна-асветнага руху ў першыя гады культурнага будаўніцтва ў СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талача́нін, ‑а; мн. ‑чане, ‑чан; м.

Разм. Удзельнік талакі (у 1 знач.). Талачане паехалі дадому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барацьбі́т, -а́, М -біце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Удзельнік барацьбы, змагар за ўсталяванне і распаўсюджванне новага, перадавога.

Барацьбіты за мір.

Барацьбіты падполля.

|| ж. барацьбі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

статы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

У тэатры — акцёр, які выконвае на сцэне другарадныя ролі без слоў, удзельнік масавых сцэн.

|| ж. статы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mourner

[ˈmɔrnər]

n.

удзе́льнік пахава́ньня, асо́ба ў жало́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

participant

[pərˈtɪsɪpənt]

n.

удзе́льнік -а m., удзе́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзекабры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Удзельнік рускага дваранскага рэвалюцыйнага руху супраць царскай улады і прыгоннага права, які выліўся ўзброеным паўстаннем 14 снежня 1825 г.

|| прым. дзекабры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)