барацьбі́т, -а́, М -біце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Удзельнік барацьбы, змагар за ўсталяванне і распаўсюджванне новага, перадавога.

Барацьбіты за мір.

Барацьбіты падполля.

|| ж. барацьбі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)