Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фане́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фанеры. Фанерная фабрыка.// Зроблены з фанеры. Фанерная скрынка. Фанерны чамадан. □ Тонкая фанерная перагародка давала магчымасць пачуць кожнае слова.Пятніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шні́цэль, ‑ю, м.
Тонкая адбіўная ці рубленая катлета. Натуральны шніцэль. □ Сашка, відаць, чакаў вострага слова ад хлопцаў і хутчэй за ўсіх пастараўся з’есці свой шніцэль.Гроднеў.
[Ням. Schnitzel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́здзірТонкая снегавая корка да шарану, тонкі шарон (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
папяро́ска, ‑і, ДМ ‑росцы; Рмн. ‑сак; ж.
Разм. Тое, што і папяроса; невялікая тонкая папяроса. Вячэра, зацягваючыся папяроскай, махаў далонню перад тварам, разганяючы дым.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невідзі́мка, -і.
1.ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -мцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -мак. Нябачная істота.
Чалавек-н.
2.ж. Маленькая тонкая шпілька або заколка для жаночай прычоскі.
◊
Шапка-невідзімка — у казках: шапка, якая робіць нябачным таго, хто яе надзене.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аске́пак, ‑пка, м.
Адколаты ад чаго‑н. кавалак; аскалёпак. Аскепкі шкла. Аскепак люстэрка.//Тонкая пласцінка дрэва, якая адколата ўсцяж слаёў. Смалістыя аскепкі./уперан.ужыв.Аскепкі старога свету.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караба́ціцца, ‑ціцца; незак.
Станавіцца карабатым; скрыўляцца, выгінацца. Фанера карабаціцца. □ [Кніга] ляжала на стале, і тонкая папяровая вокладка пачынала жоўкнуць, карабаціцца — ад сонца і дробнай, што пыл, салёнай імжы.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Carmelite
[ˈkɑ:rməlaɪt]1.
n.
1) кармэлі́т -а m. (мана́х)
2) то́нкая ваўня́ная ткані́на
2.
adj.
кармэлі́цкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)