рэфле́ксія

(лац. reflexio = адлюстраванне)

роздум, поўны сумненняў і хістанняў, схільнасць аналізаваць свае перажыванні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аналі́тык, ‑а, м.

1. Спецыяліст, які займаецца аналізам чаго‑н. Хімік-аналітык.

2. Чалавек, які мае схільнасць аналізаваць з’явы навакольнага свету, адносіны паміж людзьмі, адчуванні, перажыванні свае асабістыя і тых, хто яго акружае. Пісьменнік-аналітык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Liebhaberéi

f -, -en (für A) ама́тарства; схі́льнасць (да чаго-н.); захапле́нне (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

экстрэмі́зм

(фр. extrémisme, ад лац. extremus = крайні)

схільнасць да крайніх поглядаў і крайніх мер, пераважна ў палітыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

disposition [ˌdɪspəˈzɪʃn] n.

1. хара́ктар, но́раў, нату́ра;

He has a cheerful disposition. У яго вясёлы нораў.

2. fml размяшчэ́нне; дыспазі́цыя (войскаў)

3. fml схі́льнасць, тэндэ́нцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

летуце́ннасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць летуценнага; схільнасць да мар, летуцення. Вера ўсміхнулася: дваццаць тры гады, а летуценнасць у яе нейкая дзіцячая. Асіпенка.

2. Тое, што і летуценне (у 1 знач.). Ратуе мяне ад летуценнасці званок. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праўдзі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць праўдзівага; схільнасць гаварыць, выказваць праўду. З глыбокай праўдзівасцю малюе Янка Купала перспектыву беспрасветнага жыцця працоўнага чалавека пры капіталізме. Івашын. Праўдзівасць чалавечага характару ў рэалістычным мастацтве дапаўняецца і праўдзівай характарыстыкай грамадскага жыцця. Конан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weakness [ˈwi:knəs] n.

1. сла́басць; недахо́п;

a weakness of character слабахара́ктарнасць

2. сла́бае ме́сца; схі́льнасць, прыхі́льнасць;

have a weakness for smth. мець сла́басць да чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кансерваты́зм

(фр. conservatisme, ад лац. conservare = ахоўваць, захоўваць)

схільнасць да ўсяго старога, аджыўшага і варожасць да новага, прагрэсіўнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

привя́зчивость ж.

1. прыхі́льнасць, -ці ж.; схі́льнасць да лю́басці (да замілава́насці, да адда́насці);

2. (придирчивость) прыдзі́рлівасць, -ці ж., прычэ́плівасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)