схі́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Здольнасць, пастаянная цяга, імкненне да чаго-н.
С. да жывапісу.
С. да канструявання.
2. Слабасць да чаго-н.
С. да салодкага.
3. Сімпатыя да каго-н.
Меў ён сардэчную с. да тутэйшай прыгажуні.
4. Наяўнасць спрыяльных умоў для захворвання.
С. да прастуды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
схі́льнасць (да каго, чаго) ж.
1. скло́нность (к чему), накло́нность (к чему); (сильное влечение) пристра́стие (к чему) ср.; (к делу, профессии) призва́ние (к чему) ср.;
с. да моў — скло́нность (накло́нность) к языка́м;
с. да му́зыкі — пристра́стие к му́зыке;
с. да жы́вапісу — призва́ние к жи́вописи;
2. (симпатия) расположе́ние (к кому, чему) ср.; скло́нность (к кому, чему); влече́ние (к кому, чему) ср.;
адчува́ць с. да каго́-не́будзь — чу́вствовать расположе́ние (влече́ние) к кому́-л.;
3. (подверженность чему-л.) предрасположе́ние ср., восприи́мчивость (к чему);
с. да захво́рванняў — предрасположе́ние (предрасполо́женность, восприи́мчивость) к боле́зням
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
схі́льнасць, ‑і, ж.
1. Здольнасць, цяга, імкненне да якіх‑н. заняткаў, дзейнасці. Думаючы пра свае творчыя схільнасці, Алесь Руневіч з рамана «Птушкі і гнёзды» Янкі Брыля прызнаецца, што яго цягне да прозы. Бугаёў. [Андрэй:] — З маленства ў мяне была схільнасць да моў .. У малодшых класах я марыў вывучыць мовы ўсіх народаў зямлі. Шамякін. Рана выявілася ў хлопчыка схільнасць да паэзіі. Гіст. бел. сав. літ. // Наяўнасць якіх‑н. задаткаў (фізічных, разумовых, маральных); нахіл да чаго‑н. Схільнасць да прастуды. □ Лабановіч заўважыў схільнасць рэдактара да самавыхвалення і вырашыў скарыстаць гэта. Колас. Схільнасць шукаць усяму прычыну з’яўляецца ў сталейшым узросце. Грамовіч.
2. Прыхільнасць, слабасць, любоў да чаго‑н. Калі да чаркі схільнасць маеш, То грошы, браце мой, нідзе ты не схаваеш Сам ад сябе. Корбан. З .. імем [Ц. Гартнага] звязана свая, адметная мастацка-стылёвая лінія ў беларускай прозе 20‑х гадоў. У свой час яе называлі «натуралістычнай», падкрэсліваючы гэтым азначэннем схільнасць Ц. Гартнага да бытапісальніцтва. Адамовіч. // Сімпатыя да каго‑н. Сваю сардэчную схільнасць Канстанцін Міхайлавіч неаднойчы выказваў Танку ў вочы. Лужанін.
3. Унутраная ўласцівасць. У гутарковай мове назіраецца схільнасць не скланяць лічэбнікі, асабліва састаўныя. Граматыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схі́льнасць ж
1. (да чаго-н) Néigung f -, -en; Ánlage f -, -n (здольнасць); Veránlagung f -, -en (прыхільнасць);
схі́льнасць да матэма́тыкі Ánlagen zur Mathematík;
мець схі́льнасць да чаго-н éinen Hang zu etw. (D) háben;
2. (да каго-н) Zúneigung f -, -en (zu D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стамля́льнасць, -і, ж.
Схільнасць арганізма стамляцца.
Хуткая с. арганізма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
утапі́зм, -у, м.
Нязбытныя мары, схільнасць, імкненне да ўтопій.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ле́насць, -і, ж. (разм.).
Адсутнасць жадання працаваць, схільнасць да гультайства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
подве́рженность схі́льнасць, -ці ж.;
подве́рженность боле́зням схі́льнасць да хваро́б, хвараві́тасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
предрасполо́женность схі́льнасць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
безразва́жнасць, -і, ж.
1. гл. безразважны.
2. Схільнасць да неабдуманых учынкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)