comedown

[ˈkʌmdaʊn]

n.

1) informal заняпа́д -у m., зьбядне́ньне n.

2) стра́та стано́вішча або́ ра́нгу, дэграда́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

невознагради́мый

1. (выше всякой награды) неадпла́тны;

оказа́ть невознагради́мую услу́гу зрабі́ць неадпла́тную паслу́гу;

2. (непоправимый) непапра́ўны; (незаменимый) незаме́нны;

невознагради́мая утра́та непапра́ўная (незаме́нная) стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

toll​1 [təʊl] n.

1. пла́та за прае́зд (па дарозе, мосце)

2. шко́да; стра́та;

death toll чалаве́чыя стра́ты

♦

take a heavy toll/take its toll (on smth.) прыно́сіць стра́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́йма 1 ’прарэха ў штанах’ (КСТ). Гл. вы́йма.

Ву́йма 2 ’процьма, маса, вялікая колькасць’ (мсцісл., З нар. сл.); ’шмат’ (Мат. Гом.), уйма ’тс’ (Цых.), рус. у́йма ’мноства’ ад узяць, вазьму́, першапачаткова ’колькі можа змясціцца’.

Ву́йма 3 ’?’, параўн. у «Энеідзе навыварат»: «А грэкі вуйму нарабілі, як ляда Трою ўсю спалілі». Адпавядае польск. ujma ’страта, шкода, крыўда’, чэш. újma ’шкода, страта’; сюды таксама рус. смал. вуйма ’дзіва, цуд; бяда’. Да уя́ць, уня́ць ’узяць, убавіць, зменшыць’; параўн. незак. трыванне уймава́ць ’браць, змяншаць’ (Некр. і Байк.) і інш. прыставачныя ўтварэнні ад *jęti (гл. узяць, пяць); зыходнае значэнне слова ўзнаўляецца, як ’рабунак, грабёж’, з далейшым развіццём ’шкода, крыўда’, у сувязі з чым няма падстаў дапускаць запазычанне з іншых моў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

detriment

[ˈdetrɪmənt]

n.

пашко́джаньне, пакале́чаньне n.; шко́да f.; стра́та f.

without detriment to — бяз шко́ды, стра́ты для чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

political [pəˈlɪtɪkl] adj.

1. паліты́чны; дзяржа́ўны;

a loss of political freedom стра́та паліты́чнай свабо́ды;

political parties паліты́чныя па́ртыі;

political rights паліты́чныя правы́

2. звя́заны з палі́тыкай;

a political decision паліты́чнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gain​1 [geɪn] n. звыч. pl.

1. прыбы́так; вы́йгрыш;

Our loss is their gain. Наша страта азначае іх выйгрыш;

ill-gotten gains падазро́ны або́ незако́нны прыбы́так

2. павелічэ́нне (багацця, сродкаў); дасягне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

афа́зія

(гр. aphasia)

поўная ці частковая страта мовы ў выніку пашкоджання моўных цэнтраў галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

афані́я

(гр. aphonia = немата)

страта голасу ў сувязі з захворваннем гартані або паражэннем нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Аскаве́нь ’торбачка для выціскання сыру’ (Сцяшк.), оскови́к ’тс’ (Вешт.). Пераасэнсаванне і звязаная з гэтым дээтымалагізацыя, а потым страта пачатковага в‑ ад слоў васкавень, васкавік ’торбачка для адціскання воску’ (Анох.); у форме васкавік ’торбачка ці хустачка для адціскання сыру’ таксама фіксуецца (жытк., лельч., мазыр., нараўл., — Вешт.; хойн., брагін.). Гл. яшчэ *аскадавец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)