анартры́я

(гр. anarthria = расслабленне членаў)

страта органамі мовы здольнасці вымаўляць гукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анергі́я

(ад гр. anergos = не выкананы)

страта здольнасці рэагаваць на раздражняльнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

у́быль ж. (уменьшение) змяншэ́нне, -ння ср.; (движение к уменьшению) спад, род. спа́ду м.; (потери) стра́ты, род. страт, ед. стра́та, -ты ж.;

у́быль ли́чного соста́ва змяншэ́нне (стра́та) асабо́вага скла́ду;

пополне́ние у́были в войска́х папаўне́нне страт у во́йсках;

идти́, пойти́ на у́быль ісці́, пайсці́ на змяншэ́нне (на спад).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Сці́ра ’страта’ (Юрч. Вытв.), сці́рства ’тс’ (Касп.). Параўн. укр. дыял. стира ’напасць’. Вытворныя ад сціраць ’знішчаць’: со свету сціраюць (Нас.), сціра́цца ’разбурацца, гінуць, знікаць, прападаць’ (Юрч. Вытв., ТС), што да церці (гл.); да семантыкі параўн. стараж.-рус. терѧти ’губіць, спусташаць’, рус. поте́ря ’згуба’, теря́ть ’губляць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упадак, ‑дку, м.

1. Пагаршэнне агульнага стану чаго‑н.; агульны распад, разлажэнне. Упадак вытворчасці пры капіталізме. Упадак буржуазнай культуры. // Моцнае аслабленне фізічных ці духоўных сіл. Упадак сіл. Упадак духу.

2. Абл. Страта. Няма статку без упадку. Прымаўка.

•••

Каб на вас упадак — каб вы падохлі, каб на вас паморак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buoyancy

[ˈbɔIənsi]

n.

1) плыву́часьць f.

2) Figur. жыцьцяра́даснасьць, бестурбо́тнасьць f.

3) стра́та вагі́ це́ла ў ва́дкасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

comedown

[ˈkʌmdaʊn]

n.

1) informal заняпа́д -у m., зьбядне́ньне n.

2) стра́та стано́вішча або́ ра́нгу, дэграда́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

disillusion

[,dɪsɪˈlu:ʒən]

1.

n.

стра́та ілю́зіяў, расчарава́ньне

a painful disillusionment — балю́чае расчарава́ньне

2.

v.t.

разьве́йваць ілю́зіі; расчаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

невознагради́мый

1. (выше всякой награды) неадпла́тны;

оказа́ть невознагради́мую услу́гу зрабі́ць неадпла́тную паслу́гу;

2. (непоправимый) непапра́ўны; (незаменимый) незаме́нны;

невознагради́мая утра́та непапра́ўная (незаме́нная) стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

toll​1 [təʊl] n.

1. пла́та за прае́зд (па дарозе, мосце)

2. шко́да; стра́та;

death toll чалаве́чыя стра́ты

♦

take a heavy toll/take its toll (on smth.) прыно́сіць стра́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)