Verbum

Ля́пка ₁ ’насечка, метка на бервяне’ (Бяльк.) — як вынік дзеяння ад ля́паць ₁ (гл.).

Ляпка ₂ ’пройгрыш, страта’ (КТС — Дунін–Марцінкевіч). З лексікі карцёжнікаў. Да польск. lapa ’ашуканства’, якое з ням. Lappe ’разява, расцяпа’ (Варш. сл., 2, 684).