acan

м.

1. уст. скарачэнне ад waszmość pan;

2. разм. пан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Зю-зю-зю ’выклічнік для падзывання качак’ (смарг., Шатал.). Параўн. перм., вяцк., наўг. зю ’слова для адгону свіней’. Верагодна, скарачэнне ад дзюбаць, дзюба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сажо́р ’сузор’е Вялікай Мядзведзіцы’ (ЛА, 1). Рус. тул. сожа́р, сажо́р ’тс’. Скарачэнне з валасажар (гл.). Фасмер, 3, 706 рускія словы выводзіць з стожа́р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асісталі́я

(ад а- + гр. systole = скарачэнне)

рэзкае паслабленне скарачэнняў сардэчнай мышцы, якое выклікае разлад дзейнасці сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атэто́з

(гр. athetos = пазбаўлены пэўнага становішча)

міжвольнае скарачэнне пальцавых мышцаў у сувязі з захворваннем галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

купю́раI ж. (скарачэнне) bkürzung f -, -en, Kürzung f -, -en; Schnitt m -(e)s, -e, Strichung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rückgang

m -(e)s, -gänge

1) зваро́тны ход, вярта́нне

2) заняпа́д, зніжэ́нне, змяншэ́нне, скарачэ́нне;

~ der Produktin скарачэ́нне вытво́рчасці

3) камп. адме́на (каманды)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спа́зма, ‑ы, ж.

Сутаргавае скарачэнне мышцаў (горла, страўніка і інш.). Міша адчуваў, як у яго, нібы перад плачам, спазма сціскае горла. Карпюк. Потым вочы Цулукідзе ажылі, і твар яго скрывіла спазма болю. Мележ. // Прыпадак такой сутаргі. Мы спачувалі ёй, суцяшалі, як маглі, а яна [ўдава] ў слязах, заікаючыся ў спазмах, нешта прамовіла пам... Пестрак.

[Грэч. spasma — сутарга, сцягванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБРЭВІЯ́ЦЫЯ ў біялогіі,

скарачэнне індывід. развіцця органаў або іх частак у жывёльных арганізмаў. Адбываецца ў выніку выпадання канечных стадый антагенезу, прыводзіць да недаразвіцця або рэдукцыі органаў у патомкаў. Тэрмін уведзены Б.С.Мацвеевым (1930); А.М.Северцаў назваў гэтую з’яву адмоўнай анабаліяй.

т. 1, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verkürzung

f -, -en

1) скарачэ́нне

2) змяншэ́нне

3) тэх. уса́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)