пратапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Растопліваючы, давесці да патрэбнага стану (сала, масла і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражані́на, ‑ы, ж.

Ежа, прыгатаваная з тушанага мяса і сала, падкалочаная мукой або без мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала). Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растапі́цца, ‑топіцца; зак.

Стаць вадкім ад нагрэву. Воск растапіўся. Сала растапілася. Смала на сонцы растапілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Слы́за ‘кавалак сала’, слы́жка ‘тс’ (Сл. Брэс.). Мабыць, з дыялектнай фанетыкай да сліж 2; магчыма, паводле формы: брусок адрэзанага сала.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lard

[lɑ:rd]

1.

n.

са́ла n., шма́лец -льцу m.

2.

v.t.

1)

а) шпігава́ць кава́лкамі са́ла

б) ма́заць тлу́шчам

2) Figur. аздабля́ць, перасыпа́ць (мо́ву)

The speaker larded his speech with jokes — Прамо́ўца перасыпа́ў сваю́ прамо́ву жа́ртамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адтапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стваро́жыцца.

А. кіслае малако.

2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.

А. усе прымесі з сала.

|| незак. адто́пліваць, -аю, -аеш, -ае і адтапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хіб, хі́ба, мн. хібы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.

Самае тоўстае сала ў свінні на хібе.

2. Шчацінне на хрыбце.

3. Спінны плаўнік у рыбы.

4. перан. Верхні край, грэбень чаго-н.

Х. страхі.

Х. хвалі.

Х. пракоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нясы́ты, ‑ая, ‑ае.

Які набраў мала сала, тлушчу (пра жывёлу, якая ідзе на забой). Нясытае парася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)