Trümmer

pl абло́мкі; руі́ны

in ~ géhen* — разбі́цца, ру́шыцца

in ~ schlágen* — разбіва́ць на дро́бныя кава́лкі; разруша́ць, ператвара́ць у руі́ны

die Stadt sank in ~n — го́рад ператварыўся ў руі́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

condense

[kənˈdens]

v.t.

1) згушча́ць (-ца), ушыльня́ць (-ца); кандэнсава́ць

2) сьці́сла выка́зваць ду́мку, скарача́ць

He condensed the paragraph into one sentence — Ён пераказа́ў пара́граф адны́м ска́зам

3) ператвара́ць газ або́ па́ру ў ва́дкасьць; ператвара́цца ў ва́дкасьць, кандэнсава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pulp

[pʌlp]

1.

n.

1) мя́каць, мязга́ f. (пло́да, бульбяна́я)

2) пу́льпа f. (зу́ба)

3) ма́са f.

Paper is made from wood pulp — Папе́ру ро́бяць з драўля́нае ма́сы

2.

v.t.

расьціра́ць на мязгу́, ператвара́ць у мо́крую ма́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

granulate

[ˈgrænjəleɪt]

1.

v.t.

1) драбі́ць, гранулява́ць, ператвара́ць у зярні́сты стан (цу́кар)

2) рабі́ць шурпа́тай паве́рхню

2.

v.t.

1) драбі́цца

2) прыма́ць зярні́сты вы́гляд, рабі́цца шурпа́тай (пра паве́рхню)

Wounds granulate in healing — Ра́на пры заго́йваньні пакрыва́ецца тка́нкай зь зярні́стым вы́глядам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

into

[ˈɪntu:,

перад зы́чнымі ча́ста ’ɪntə]

prep.

1) у

turn into… — ператвара́ць у…

Come into the house — Зайдзі́ ў ха́ту

2) на

divided into three parts — падзе́лены на тры ча́сткі

5 into 30 is 6 — 30 падзялі́ць на 5 раўня́ецца шасьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conglomerate

[kənˈglɑ:mərət]

1.

adj.

1) сабра́ны ў ма́су

2) зьле́плены, спалу́чаны з чаго́-н. разнаро́днага

3) Geol. канглямэра́тны

2.

n.

1) зьле́пішча n.

2) канглямэра́т -у m.

3) Geol. аса́дкавая го́рная паро́да

3. [kənˈglɑ:mereɪt]

v.

1) зьбіра́ць (-ца), сканцэнтро́ўваць (-ца)

2) ператвара́ць (-ца) у зьлі́тную ма́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крышы́ць, крышу́, кры́шыш, кры́шыць; незак.

1. што. Наразаць дробнымі кавалкамі. Крышыць сала. Крышыць цыбулю. □ Анежка, якая стаяла каля стала і крышыла капусту, разгубілася так, што выпусціла нож з рук. Броўка. // Расціраць, раздрабняць на невялікія часткі, ператвараць у крошкі. Крышыць хлеб курам.

2. каго-што. Разм. Ламаць, руйнаваць, разбіваць на часткі. Крышыць, ломіць вецер І платы і стрэхі. Купала. Адмыслова малаток адбойны У забоі крышыць скібы вугалю. Звонак. // Забіваць, нішчыць. Як пайшлі глушыць І мячом крышыць, — Парадзелі раці. Пушча. // перан. Ліквідаваць, разбураць. Рабочы клас пачаў ламаць і крышыць устоі старога свету. «ЛіМ».

3. Разм. Накідваць крошак дзе‑н. Не крышы на падлогу.

4. што. Разм. Выклікаць боль у касцях; ламаць. Прастуда ломіць, крышыць косці.

•••

Крышыць на капусту — сячы на дробныя часткі (мячом, шабляй і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабі́ць, раблю́, ро́біш, ро́біць; незак.

1. што. Займацца чым-н., праяўляць якую-н. дзейнасць, паступаць якім-н. чынам.

Ён нічога не робіць.

Р. усё па-свойму.

Думай з вечара, а рабі з рання (прыказка).

2. што. Вырабляць, майстраваць.

Р. мэблю Р. марожанае.

3. Працаваць дзе-н., кім-н.

Р. на заводзе.

Р. закройшчыкам у атэлье.

Р. аграномам.

4. што. У спалучэнні з назоўнікамі, якія абазначаюць від заняткаў, работы, ужыв. ў знач.: выконваць.

Р. урокі.

Р. зарадку.

5. што. У спалучэнні з назоўнікам выражае дзеянне паводле знач. гэтага назоўніка.

Р. памылкі (памыляцца). Р. назіранне (назіраць).

6. што каму. Аказваць, прычыняць што-н. каму-н.

Р. дабро людзям.

7. каго-што з каго-чаго. Ператвараць у каго-, што-н., выконваючы якія-н. дзеянні.

Р. з хлопца камедыянта.

8. каго (што) кім-чым або якім. Прыводзіць у які-н. стан, надаваць каму-, чаму-н. які-н. выгляд.

Р. чалавека шчаслівым.

9. што. Утвараць сабой.

Рака рабіла круты паварот.

|| зак. зрабі́ць, зраблю́, зро́біш, зро́біць; зро́блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

scrap

I [skræp]

1.

n.

1) кава́лачак -ка m., рэ́штка f.; аб’е́дкі

scraps of food — аб’е́дкі

2) уры́вак -ўка m. (зь ліста́, кні́гі)

scraps of songs — уры́ўкі зь пе́сьняў

3) мэталалом, скрап -у m.

2.

v.t.

1) лама́ць, ператвара́ць у лом

2) выкіда́ць як непатрэ́бнае

•

- scraps

II [skræp]

v.i. (-pp-) informal

бі́цца; калаці́цца; свары́цца, ва́дзіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мяць, мну, мнеш, мне; мнём, мняце; заг. мні; незак., што.

1. Сціскаючы, рабіць мяккім, ператвараць расціраннем у мяккую масу; размінаць. Мяць гліну. Мяць лыжкай бульбу. □ Стары.. доўга разглядаў праз акуляры прынесеную.. зямлю, мяў у пальцах, нюхаў, дробнымі крупінкамі насыпаў на шкло. Кулакоўскі.

2. Тое, што і церці (у 4 знач.). [Марыля:] Добры быў лянок, палола яго, ірвала, слала, а як улежаўся — сушыла, мяла, удваіх з Зоськай нітачку па нітачцы вывелі. Купала.

3. Рабіць няроўным, нягладкім; камячыць. [Бацька] сеў у перадку, каб, мусіць, не мяць таго месца, на якім павінен быў сядзець доктар. Сабаленка. Сцяпан мяў у руках шапку, глядзеў уніз, быццам саромеўся паказаць вочы. Асіпенка.

4. Прыгінаць, прытоптваць да зямлі (аб раслінах). «Шась-шась», — мялі струхлелы ржэўнік неданошаныя зімою валёнкі. Быкаў. — Дзе ты, Лідачка? .. Чаго ты залезла туды? — хочучы быць суровай, пытае маці. — Ці ж то можна гэтакі лянок мяць? Кулакоўскі.

5. Разм. Есці з апетытам што‑н., умінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)