зваява́ць, зваюю, зваюеш, зваюе; зак., каго-што.

Разм. Перамагчы, асіліць у барацьбе. Тут схадзіліся плямёны Спрэчкі сілаю канчаць, Каб багата адароны Мілы край наш зваяваць. Колас. // перан. Асіліць што‑н., пазбавіцца чаго‑н. Ходзіць жыта, ходзіць жыта жоўтай хваляй, А мы жыта, а мы жыта зваявалі. Броўка. Цяжкіх дум, горкіх дум Зваяваць не магу. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеза́м ​1, ‑у, м.

Тое, што і кунжут.

[Грэч.]

сеза́м ​2, ‑а, м.

1. (з вялікай літары). У выразе: Сезам, адкрыйся! — ужываецца жартам пры намеры пранікнуць у якую‑н. тайну, перамагчы якую‑н. перашкоду (першапачаткова — заклінанне ў арабскай казцы, сілаю якога раскрывалася тайна скарбніцы).

2. Тайная скарбніца; таямніца. Сезам можна адчыніць толькі сваімі ключамі. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lub

або; альбо;

zginąć lub zwyciężyć — перамагчы або памерці;

jutro lub pojutrze — заўтра альбо паслязаўтра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

checkmate

[ˈtʃekmeɪt]

1.

v.

1) паста́віць ма́т (у ша́хматах)

2) ца́лкам перамагчы́; параліжава́ць праці́ўніка

2.

n.

1) мат -у m. (у ша́хматах)

2) по́ўная пара́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паду́жаць разм.

1. (перамагчы) síegen vi (каго-н. über A), besíegen vt; überwä́ltigen vt (адолець); bewältigen vt, bekämpfen vt (пераадолець);

2. (справіцца з чым-н.) scháffen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЯРНІГАРА́, Вярнігор,

Гара-Гаравік, Гарыня, Гаравы, персанаж усх.-слав. чарадзейных казак, памочнік героя-асілка (Кацігарошка, Івашкі — Мядзведжага Вушка, Ваські Папялышкі і інш.). Мае вял. сілу; можа пераносіць горы, руйнаваць іх і раўняць зямлю. Сустрэўшы героя-асілка, Вярнігара разам з інш. волатамі памагае яму перамагчы страшных крыважэрных істот, пакараць зло і ліквідаваць несправядлівасць, хоць часам перараджаецца маральна і здраджвае герою. Сустракаецца таксама ў рус. і ўкр. фальклоры.

Літ.:

Новиков Н.В. Образы восточнославянской волшебной сказки. Л., 1974. С. 146—152;

Беларуская народна-паэтычная творчасць. Мн., 1979. С. 258—260;

Бараг Л.Р. Беларуская казка. Мн., 1969.

А.С.Фядосік.

т. 4, с. 394

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

scalp​1 [skælp] n.

1. ску́ра чэ́рапа;

a hairless scalp лы́сы чэ́рап

2. скальп

♦

be after smb.’s scalp быць агрэсі́ўна настро́еным да каго́-н.;

have smb.’s scalp перамагчы́ каго́-н. (у спрэчцы); адпо́мсціць каму́-н. (за крыўду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асі́ліць

1. (перамагчы) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н., што-н. mit D);

2. (справіцца з чым-н.) bewältigen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

одоле́ть сов.

1. (победить) адо́лець, перамагчы́, асі́ліць;

одоле́ть проти́вника адо́лець (перамагчы́, асі́ліць) праці́ўніка;

2. перен. (завладеть, подчинить себе) адо́лець, апанава́ць;

ску́ка одоле́ла нуда́ апанава́ла;

лень одоле́ла ляно́та апанава́ла;

3. перен. (овладеть), разг. адо́лець, асі́ліць;

одоле́ть матема́тику адо́лець (асі́ліць) матэма́тыку;

4. перен. (замучить, лишить покоя) апанава́ць; заму́чыць;

ка́шель одоле́л ка́шаль заму́чыў;

му́хи одоле́ли му́хі апанава́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

worst

[wɜ:rst]

1.

adj.

найго́ршы

2.

adv.

найго́рш

3.

n.

найго́ршы -ага m.

4.

v.t.

перамагчы́, узя́ць верх

The hero worsted his enemies — Геро́й перамо́г сваі́х во́рагаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)