іме́йл

[англ. e-mail, ад e(lectronic) mail = электронная пошта]

інф. спосаб электроннай сувязі,які ажыццяўляецца пры дапамозе мадэма і дазваляе перадаваць і прымаць тэкставыя паведамленні з аднаго камп’ютэра на другі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

уце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму‑н. гора, пакуты. Марыя падалася бліжэй да Веры, паб уцешыць яе, не дапусціць да слёз, хоць самой цяжка было не заплакаць. Кулакоўскі. // Перадаваць, абрадаваць чым‑н. Вера выцерла хустачкай вочы і пачала чытаць: — «Дарагія дзеткі, Верачка і Максім! Нас вельмі ўцешыла ваша пісьмо, дзе вы паведамляеце, што ўзялі шлюб». Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

komunikować

komunik|ować

незак.

1. паведамляць, перадаваць;

prasa ~uje — прэса паведамляе;

2. прычашчаць;

3. прычашчацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verrben

vt (j-m, auf j-n) перадава́ць у спа́дчыну; завяшча́ць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

usrichten

vt

1) выраўно́ўваць

2) выко́нваць; пасыла́ць, перадава́ць (прывітанне)

3) дабіва́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

projizeren

vt

1) праектава́ць

2) праецы́раваць, перадава́ць на экра́н; матэм. праектава́ць, чарці́ць прае́кцыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ztragen

*

1.

vt

1) прыно́сіць, падава́ць, падно́сіць

2) перадава́ць, паведамля́ць

2.

(sich) здара́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

newscast

[ˈnu:zkæst]

1.

n.

вы́пуск наві́наў (у ра́дыё або́ тэлеві́зіі)

2.

v.

перадава́ць наві́ны ў ра́дыё або́ тэлеві́зіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

predispose

[,pri:dɪˈspoʊz]

v.

1) схіля́ць; хілі́ць; настро́йваць на што

2) рабі́ць успрыма́льным (да хваро́баў)

3) аддава́ць або́ перадава́ць за́гадзя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

telecast

[ˈteləkæst]

1.

v.t. -cast or -casted, -casting

перадава́ць на тэлеві́зіі

2.

n.

1) тэлевізі́йная прагра́ма

2) тэлевізі́йная перада́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)